Rozdział poprzedni
R O Z D Z I A Ł VII
Rozstrzyganie sporów.
ARTYKUŁ 47
*
1. W wypadku powstania sporu co do interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej Konwencji, właściwe władze zainteresowanych Umawiających się Stron przeprowadzą pomiędzy sobą konsultacje. Każda z Umawiających się Strona zakomunikuje Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy nazwy i adresy ich właściwych władz.
2. Jeżeli spór nie zostanie rozstrzygnięty w ten sposób, to zostanie on, na wniosek jednej lub drugiej strony sporu, poddany pod arbitraż.
Każda ze stron wyznaczy arbitra, a dwaj arbitrzy wyznaczą super-arbitra.
Jeżeli jedna ze stron sporu nie wyznaczy swego arbitra w
przeciągu trzech miesięcy od wniesienia wniosku o arbitraż, to zostanie on wyznaczony na wniosek drugiej strony sporu przez Przewodniczącego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Jeżeli ten ostatni byłby obywatelem jednej ze stron sporu, to obowiązek ten spoczywa na Wiceprzewodniczącym Trybunału, albo, jeżeli Wiceprzewodniczący jest obywatelem jednej ze stron sporu, przez Sędziego Trybunału mającego najdłuższy staż i nie będącego obywatelem żadnej ze stron sporu. Ta sama procedura będzie przestrzegana w wypadku, gdy arbitrzy nie będą mogli uzgodnić wyboru super-arbitra.
W wypadku powstania sporu pomiędzy dwoma Umawiającymi się Stronami gdy jedna z nich jest Państwem Członkowskim Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, a druga jedynie Umawiającą się Stroną, to druga Umawiająca się Strona wystosuje wniosek o arbitraż zarówno do Państwa Członkowskiego, jak również do Wspólnoty, które wspólnie notyfikują jej w przeciągu trzech miesięcy od otrzymania wniosku, czy Państwo Członkowskie lub Wspólnota, albo Państwo Członkowskie i Wspólnota łącznie, będą Stroną sporu. W wypadku braku takiej notyfikacji w przeciągu okresu o którym wyżej mowa, uważa się, iż Państwo Członkowskie i Wspólnota są jedną i tą samą Stroną sporu dla celów stosowania postanowień regulujących ustanowienie i procedurę trybunału arbitrażowego. Powyższe będzie również miało zastosowanie, gdy Państwo Członkowskie i Wspólnota wspólnie uznają się za Stronę sporu.
3. Trybunał arbitrażowy ustala swoją procedurę. Jego decyzje podejmowane są większością głosów. Jego orzeczenie, oparte na niniejszej konwencji, będzie ostateczne.
* Znowelizowany tekst zgodnie z Postanowieniami Protokołu Dodatkowego, który wszedł w życie 7 listopada 1989 roku
Rozdział następny