Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 7 czerwca 1961 r. na swej czterdziestej piątej sesji;

postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące częściowej rewizji konwencji przyjętych przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej pierwszych trzydziestu dwóch sesjach i mające na celu ujednolicenie postanowień dotyczących przygotowywania przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy sprawozdań o stosowaniu konwencji;

zważywszy, że wnioski te powinny przyjąć formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje w dniu dwudziestym szóstym czerwca tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego pierwszego roku poniższą Konwencję, pod nazwą Konwencji wprowadzającej rewizję artykułów końcowych, 1961:

Art. 1.

W tekście konwencji przyjętych przez Międzynarodową Konferencję Pracy w ciągu jej pierwszych trzydziestu dwóch sesji artykuł końcowy przewidujący składanie przez Radę Administracyjną sprawozdania o stosowaniu konwencji na Konferencji Ogólnej zostaje anulowany i zastąpiony następującym artykułem:

Każdorazowo, gdy uzna to za konieczne, Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy przedłoży na Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej Konwencji i rozważy, czy należy wpisać na porządek dzienny obrad Konferencji sprawę jej całkowitej lub częściowej rewizji.

Art. 2.

Każdy Członek Organizacji, który po dacie wejścia w życie¹⁾ niniejszej Konwencji zawiadomi Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy o formalnej ratyfikacji jednej z konwencji przyjętych przez Konferencję w ciągu jej pierwszych trzydziestu dwóch sesji, uznany będzie za ratyfikującego tę konwencję w takiej formie, w jakiej została zmieniona przez niniejszą Konwencję.

Art. 3.

Dwa egzemplarze niniejszej Konwencji będą podpisane przez Przewodniczącego Konferencji i przez Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy. Jeden z tych egzemplarzy zostanie złożony do archiwów Międzynarodowego Biura Pracy, drugi - na ręce Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych do zarejestrowania - zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych. Dyrektor Generalny przekaże należycie uwierzytelnioną kopię niniejszej Konwencji każdemu z Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy.

Art. 4.

1. O formalnych ratyfikacjach niniejszej Konwencji należy zawiadomić Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy.

2. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie²⁾ w dniu otrzymania przez Dyrektora Generalnego aktu jej ratyfikacji ze strony dwóch członków Międzynarodowej Organizacji Pracy.

3. O dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji oraz o otrzymaniu następnych nowych ratyfikacji³⁾ niniejszej Konwencji Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

4. Każdy Członek, który ratyfikuje niniejszą Konwencję, uznaje, że postanowienia zmienionej klauzuli podanej powyżej w artykule 1 zastępują - z chwilą początkowego wejścia w życie niniejszego dokumentu - zobowiązanie dla Rady Administracyjnej, zawarte w konwencjach przyjętych przez Konferencję na jej pierwszych trzydziestu dwóch sesjach, do przedkładania tej Konferencji, w odstępach czasu ustalonych przez wspomniane konwencje, sprawozdania o stosowaniu każdej z nich i do rozważenia w tym samym czasie, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej je rewizji.

Art. 5.

Bez względu na jakiekolwiek postanowienia zawarte w jednej z konwencji przyjętych przez Konferencję w ciągu jej pierwszych trzydziestu dwóch sesji, ratyfikacja niniejszej Konwencji przez Członka nie spowoduje z samego prawa wypowiedzenia którejkolwiek z tych konwencji, wejście zaś w życie niniejszej Konwencji nie spowoduje zamknięcia żadnej ze wspomnianych konwencji dla nowych ratyfikacji.

Art. 6.

1. W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji wnoszącej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej Konwencji i o ile nowa konwencja nie stanowi inaczej:

2. Niniejsza Konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikują zrewidowanej konwencji.

Art. 7.

Francuskie i angielskie brzmienie niniejszej Konwencji jest jednakowo miarodajne.

Tekst powyższy jest autentycznym tekstem Konwencji przyjętej należycie przez Ogólną Konferencję Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej czterdziestej piątej sesji, która odbyła się w Genewie i która została ogłoszona za zamkniętą w dniu 29 czerwca 1961 r.

Na dowód czego złożyli swe podpisy dnia trzydziestego czerwca 1961 r.:

^{1), 2)} Konwencja weszła w życie dnia 27 czerwca 1962 r.

³⁾ Polska złożyła dokument ratyfikacyjny dnia 22 kwietnia 1964 r.

Art. 102.

1. Każdy traktat i każdy układ międzynarodowy, zawarty przez któregokolwiek członka Narodów Zjednoczonych po wejściu w życie niniejszej Karty, powinien być możliwie jak najprędzej zarejestrowany w Sekretariacie i przez Sekretariat ogłoszony.

2. W razie gdyby jakikolwiek tego rodzaju traktat lub układ międzynarodowy nie został zarejestrowany zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, to żadna ze stron umawiających się nie będzie mogła powoływać się na taki traktat albo układ przed którymkolwiek organem Narodów Zjednoczonych.