CZĘŚĆ I
Postanowienia ogólne
Art. 1.
1. Dla celów niniejszej konwencji wyrażenie płatne biuro pośrednictwa pracy oznacza:
a) biuro pośrednictwa pracy prowadzone w celach zysku, czyli wszelką osobę, towarzystwo, instytucję, agencję lub inną organizację, które służą za pośrednika przy dostarczaniu zatrudnienia pracownikowi lub pracownika pracodawcy, w celu uzyskania od jednego lub drugiego jakiegoś zysku materialnego bezpośredniego lub pośredniego; definicja ta nie stosuje się do dzienników lub innych wydawnictw z wyjątkiem tych, których wyłączny lub główny przedmiot stanowi służenie za pośrednika między pracodawcami a pracownikami;
b) biura pośrednictwa pracy nie mające na celu zysku, to znaczy biura pośrednictwa towarzystw, instytucji, agencji lub innych organizacji, które jakkolwiek nie dążą do korzyści materialnych, pobierają jednak od pracodawcy lub pracownika za świadczone usługi opłatę wstępną, składkę lub jakiekolwiek wynagrodzenie.
2. Niniejsza konwencja nie stosuje się do pośrednictwa pracy marynarzy.
Art. 2.
1. Każdy Członek, który ratyfikuje niniejszą konwencję, powinien wskazać w swym dokumencie ratyfikacyjnym, czy przyjmuje postanowienia Części II, przewidującej stopniowe znoszenie płatnych biur pośrednictwa pracy w celach zysku i reglamentację innych biur pośrednictwa pracy, czy też postanowienia Części III, przewidujące reglamentację płatnych biur pośrednictwa pracy, w tym również biur pośrednictwa pracy prowadzonych w celach zysku.
2. Każdy Członek, który przyjmuje postanowienia Części III Konwencji, może następnie notyfikować Dyrektorowi Generalnemu, że przyjmuje postanowienia Części II; począwszy od daty zarejestrowania takiej notyfikacji przez Dyrektora Generalnego postanowienia Części III Konwencji przestaną obowiązywać tego Członka i będą się doń stosowały postanowienia Części II.
Ciąg dalszy