CZĘŚĆ III

Przepisy o pomieszczeniu załogi

Art. 6.

1. Położenie, sposoby dojścia, budowa i rozkład pomieszczenia załogi w stosunku do innych części statku powinny być takie, by zapewniały dostateczne bezpieczeństwo, ochronę przed niepogodą i morzem, izolację od gorąca i chłodu, nadmiernego hałasu i wyziewów z innych części statku.

2. Nie powinno być otworów bezpośrednich do sypialni z miejsc przeznaczonych na ładunek, z maszynowni i kotłowni, kuchen, magazynów pokładowych, maszynowych i innych magazynów przeznaczonych do składowania sprzętu z suszarni, umywalni ogólnych i ustępów. Części grodzi, oddzielające te miejsca od sypialni, jak również grodzie zewnętrzne powinny być należycie zbudowane ze stali lub innego zatwierdzonego materiału i powinny być wodo- i gazoszczelne.

3. Grodzie zewnętrzne sypialni i jadalni powinny być należycie izolowane. Osłony maszyn, jak również wszystkie grodzie odgraniczające od kuchen i innych miejsc, z których wydziela się gorąco, powinny być należycie izolowane, gdy gorąco to może przedostać się do przyległych pomieszczeń lub przejść. Należy również dbać o wprowadzenie ochrony przed skutkami gorąca wydzielanego przez rury z parą i gorącą wodą.

4. Wewnętrzne grodzie powinny być z zatwierdzonego materiału, niepodatnego na lęgnięcie się robactwa.

5. Sypialnie, jadalnie, świetlice i przejścia w pomieszczeniu załogi powinny być należycie izolowane, aby zapobiec kondensacji lub nadmiernemu ogrzaniu.

6. Główne rurociągi parowe i wylotowe wind ładunkowych i innych podobnych pomocniczych urządzeń nie powinny przechodzić przez pomieszczenie załogi ani, gdziekolwiek to jest technicznie możliwe, przez przejścia prowadzące do tego pomieszczenia. Jeżeli przechodzą one przez takie przejścia, powinny być odpowiednio izolowane i owinięte.

7. Wewnętrzne wyłożenie płytami lub oszalowanie powinno być z materiału o powierzchni dającej się łatwo utrzymać w stanie czystości. Nie powinno się stosować oszalowania rowkowanego lub spustowego albo jakiejkolwiek innej formy budowy, sprzyjającej lęgnięciu się robactwa.

8. Właściwa władza powinna zdecydować, do jakiego stopnia należy zastosować w budowie pomieszczenia środki przeciwpożarowe zapobiegawcze i powstrzymujące.

9. Powierzchnia ścian i sufity w sypialniach i jadalniach powinny nadawać się do łatwego utrzymania w stanie czystości, a jeżeli są malowane - powinny być w jasnym kolorze; bielenie wapnem jest wzbronione.

10. Powierzchnie ścian powinny być, gdy zachodzi potrzeba, odświeżane lub odnawiane.

11. Podłogi we wszystkich miejscach przeznaczonych na pomieszczenie załogi powinny być z zatwierdzonego materiału i mieć zatwierdzoną konstrukcję oraz mieć powierzchnię odporną na wilgoć i łatwą do utrzymania w stanie czystości.

12. Gdy pokłady pokryte są materiałem mieszanym, połączenia ze ścianami powinny być zaokrąglone w sposób nie dopuszczający do tworzenia się szczelin.

13. Powinny być przewidziane dostateczne urządzenia do odpływu wody.

Art. 7.

1. Sypialnie i jadalnie powinny być należycie wentylowane.

2. System wentylacji powinien być regulowany w ten sposób, aby utrzymywać powietrze w zadowalającym stanie i zapewnić dostateczny ruch powietrza we wszelkich warunkach pogody i klimatu.

3. Każdy statek używany regularnie do żeglugi w strefie tropikalnej lub w Zatoce Perskiej powinien być wyposażony zarówno w środki mechaniczne wentylacji, jak i w wentylatory elektryczne, z tym że można używać jednego tylko z tych środków w pomieszczeniach, gdzie środek ten zapewnia zadowalającą wentylację.

4. Każdy statek używany do żeglugi poza strefą tropikalną powinien być wyposażony w system mechanicznej wentylacji lub w wentylatory elektryczne. Właściwa władza może wyłączyć z pod tego postanowienia każdy statek, normalnie używany na zimnych wodach półkuli północnej i południowej.

5. Siła napędowa potrzebna do działania systemu wentylacji, przewidzianego w § § 3 i 4, powinna być, o ile to możliwe, do dyspozycji zawsze, gdy załoga mieszka i pracuje na statku i gdy wymagają tego warunki.

Art. 8.

1. Powinien być urządzony odpowiedni system ogrzewania pomieszczenia załogi, z wyjątkiem statków przeznaczonych wyłącznie do podróży w strefie tropikalnej i w Zatoce Perskiej.

2. System ogrzewania powinien funkcjonować przez cały czas, o ile to możliwe, gdy załoga mieszka lub pracuje na statku i gdy warunki wymagają jego użycia.

3. Na każdym statku, na którym wymagane jest urządzenie systemu ogrzewania, powinien on być zasilany parą, gorącą wodą, ciepłym powietrzem lub elektrycznością.

4. Na każdym statku, gdzie do ogrzewania używa się piece, powinny być zastosowane środki celem zapewnienia, by piec był dostatecznych rozmiarów, odpowiednio umieszczony, chroniony i aby powietrze nie było zepsute.

5. System ogrzewania powinien umożliwiać utrzymanie w pomieszczeniu załogi temperatury na poziomie zadawalającym w normalnych warunkach pogody i klimatu, z jakimi statek może się spotykać w trakcie żeglugi; właściwa władza powinna określić, jakie normy należy ustalić.

6. Kaloryfery i inne urządzenia do ogrzewania powinny być tak umieszczone, aby zapobiec groźbie pożaru lub niebezpieczeństwu i niewygodzie dla mieszkańców. W razie potrzeby powinny one być osłonięte.

Art. 9.

1. Z zastrzeżeniem specjalnych odstępstw, na jakie będzie można zezwolić na statkach pasażerskich, sypialnie i jadalnie powinny być należycie oświetlone światłem naturalnym, a ponadto zaopatrzone w odpowiednie oświetlenie sztuczne.

2. Wszystkie miejsca dla załogi powinny być należycie oświetlone. Minimalny stopień oświetlenia naturalnego w pomieszczeniach mieszkalnych powinien być taki, aby osoba o normalnej sile wzroku mogła w jasny dzień czytać zwykłą gazetę w każdym punkcie przestrzeni dostępnej do swobodnego poruszania się. Gdy odpowiednie oświetlenie naturalne nie jest możliwe, powinno być urządzone oświetlenie sztuczne o podanym wyżej minimum.

3. Każdy statek powinien być zaopatrzony w instalację do oświetlenia światłem elektrycznym pomieszczenia załogi. Jeżeli na statku nie ma dwóch niezależnych źródeł wytwarzania elektryczności, powinien być przewidziany dodatkowy system pogotowia oświetleniowego za pomocą lamp lub aparatów oświetleniowych odpowiedniego typu.

4. Oświetlenie sztuczne powinno być tak rozmieszczone, by dawało mieszkańcom pomieszczenia maksymalną korzyść.

5. W sypialniach u węzgłowia każdej koi powinna być umieszczona lampka elektryczna.

Art. 10.

1. Sypialnie powinny mieścić się ponad linią ładunkową, w środku statku lub na rufie.

2. W wyjątkowych przypadkach, jeżeli rozmiary i typ statku oraz służba, do jakiej jest przeznaczony, czyniłyby wszelkie inne rozmieszczenie niewskazane lub niewykonalne, właściwa władza może zezwolić na umieszczenie sypialni w przedniej części statku, lecz w żadnym przypadku nie przed przednią grodzią zderzeniową.

3. Na statkach pasażerskich właściwa władza może - pod warunkiem powzięcia dostatecznych zarządzeń co do oświetlenia i wentylacji - zezwolić na umieszczenie sypialni poniżej linii ładunkowej, lecz w żadnym razie nie bezpośrednio pod przejściami roboczymi.

4. Powierzchnia podłogi każdej sypialni, przeznaczonej dla marynarzy, nie powinna wynosić na osobę mniej niż:

Jednakże na statkach pasażerskich, na których więcej niż czterech marynarzy zamieszkuje w jednej sypialni, minimum powierzchni na osobę może wynosić 2,22 m2 (24 st. kw.).

5. W przypadku gdy na statkach zatrudnione są takie grupy marynarzy, które stwarzają konieczność zatrudnienia znacznie większej liczby osób niż ta, którą by zatrudniono w innym przypadku, właściwa władza może w stosunku do tych grup zmniejszyć minimum powierzchni podłogi sypialnia na osobę, z tym warunkiem że:

6. Przestrzeń zajęta przez koje, szafy, komody i sprzęty do siedzenia powinna być włączona do obliczenia powierzchni podłogi. Przestrzenie małe lub o kształcie nieregularnym, które nie powodują w sposób istotny zwiększenia miejsca dostępnego do swobodnego poruszania się lub które nie mogą być zużytkowane na ustawienie mebli, powinny być wyłączone.

7. Wysokość sypialni załogi powinna wynosić nie mniej niż 1,90 m (6 st. 3 cale).

8. Liczba sypialni powinna być dostateczna, aby każdy dział służby rozporządzał oddzielną sypialnią lub sypialniami; jednakże właściwa władza będzie mogła zezwolić na odstąpienie od tego postanowienia na statkach o małym tonażu.

9. Dozwolona liczba osób zamieszkujących w każdej sypialni nie może przekraczać następujących cyfr maksymalnych:

10. Dla zapewnienia zadowalającego i wygodnego pomieszczenia właściwa władza może po zasięgnięciu opinii organizacji armatorów lub samych armatorów i uznanych bona fide związków zawodowych marynarzy udzielić zezwolenia na umieszczenie w jednej sypialni najwyżej dziesięciu członków załogi na niektórych statkach pasażerskich.

11. Maksymalna liczba osób mogących zamieszkiwać w sypialni powinna być wskazana w sposób czytelny i trwały w takim miejscu w sypialni, gdzie napis będzie mógł być z łatwością widziany.

12. Członkowie załogi powinni rozporządzać indywidualnymi kojami.

13. Koje nie powinny być umieszczone jedna przy drugiej w ten sposób, aby dostęp do jednej był tylko poprzez drugą.

14. Koje nie powinny być urządzane w więcej niż w dwóch kondygnacjach; w wypadku gdy koje są umieszczone wzdłuż boku statku, powinna być tylko jedna kondygnacja tam, gdzie świetlik jest umieszczony nad koją.

15. Dolna koja w podwójnej kondygnacji powinna być umieszczona co najmniej 0,30 m (12 cali) nad podłogą; górna koja powinna być umieszczona mniej więcej pośrodku między spodem dolnej koi a dolną stroną pokładników sufitowych.

16. Wewnętrzne minimalne rozmiary koi powinny wynosić 1,90 m na 0,68 m (6 st. 3 c. na 2 st. 3 c).

17. Ramy koi i oszalowanie przy burcie, jeżeli ono istnieje, powinny być z materiału zatwierdzonego, twardego gładkiego, nie ulegającego korozji i nie podatnego na lęgnięcie się robactwa.

18. Jeżeli do konstrukcji koi użyte są rusztowania rurowe, powinny one być całkowicie zamknięte i bez otworów, które mogłyby stanowić dostęp dla robactwa.

19. Każda koja powinna być zaopatrzona w spód sprężynowy lub w materac sprężynowy, jak również materac wyściełany z zatwierdzonego materiału. Nie powinna być używana do wyściełania słoma lub inny materiał, w którym może lęgnąć się robactwo.

20. Gdy jedna koja jest umieszczona nad drugą, pod spodem sprężynowym górnej koi powinien być umocowany nie przepuszczający kurzu spód z drzewa, płótna lub innego odpowiedniego materiału.

21. Każda sypialnia powinna być tak rozplanowana i wyposażona, by zapewniała należytą wygodę mieszkańcom i ułatwiała utrzymanie porządku.

22. Umeblowanie powinno zawierać szafkę dla każdego mieszkańca. Powinna ona mieć nie mniej, niż 1,5 m2 cm (5 st.) wysokości 19,30 dm2 (300 cali2) powierzchni przekroju poprzecznego oraz półkę i zamknięcie na kłódkę. Kłódka powinna być dostarczona przez użytkownika.

23. Każda sypialnia powinna być zaopatrzona w stół lub biurko, ustalonego typu, opuszczane lub zasuwane oraz w wygodne sprzęty do siedzenia, stosownie do potrzeby.

24. Umeblowanie powinno być z gładkiego, twardego materiału, nie ulegającego zdeformowaniu lub korozji.

25. Każdy mieszkaniec powinien mieć do swojej dyspozycji szufladę lub równowartościowe miejsce o pojemności nie mniejszej niż 0,56 m3 (2 st. 3).

26. Sypialnie powinny być zaopatrzone w zasłony na światła boczne.

27. Sypialnie powinny być zaopatrzone w lustra małe szafeczki na przybory toaletowe, półkę na książki i dostateczną liczbę wieszaków.

28. W granicach możliwości przydzielanie koi dla członków załogi powinno być tak dokonywane, ażeby wachty przebywały oddzielnie i pracownicy dzienni nie dzielili sypialni z marynarzami pełniącymi wachtę.

Art. 11.

1. Na wszystkich statkach powinny być wystarczające pomieszczenia na jadalnie.

2. Na statkach o pojemności poniżej 1000 ton powinny być przewidziane oddzielne jadalnie dla:

3. Na statkach o pojemności 1000 ton i powyżej powinny być przewidziane oddzielne jadalnie dla:

4. Odpowiednie pomieszczenia na jadalnie powinny być przewidziane dla personelu służby gospodarczej bądź przez dostarczenie oddzielnej jadalni, bądź przez danie uprawnienia do korzystania z jadalni przeznaczonych dla innych grup. Na statkach o pojemności 5000 ton i więcej, mających więcej niż pięć osób służby gospodarczej, należy rozpatrzeć urządzenie oddzielnej jadalni.

5. Rozmiary i wyposażenie każdej jadalni powinny być wystarczające dla przypuszczalnej liczby osób, które będą z niej korzystały jednocześnie.

6. Każda jadalnia powinna być zaopatrzona w stoły i zatwierdzone sprzęty do siedzenia w ilości wystarczającej dla przypuszczalnej liczby osób, które będą z nich korzystały jednocześnie.

7. Właściwa władza może zezwolić na takie odstępstwa od powyższych postanowień dotyczących urządzenia jadalni, jakich mogą wymagać specjalne warunki, istniejące na statkach pasażerskich.

8. Jadalnie powinny być oddzielone od sypialni, a także znajdować się jak najbliżej kuchni.

9. Tam, gdzie nie ma bezpośrednio dostępu z jadalni do istniejącego pomieszczenia kredensowego, powinny być przewidziane odpowiednie szafki na nakrycia stołowe i należyte urządzenia do ich zmywania.

10. Wierzchy stołów i sprzętów do siedzenia powinny być z materiału odpornego na wilgoć i łatwego do oczyszczania oraz nie mieć pęknięć.

Art. 12.

1. Na każdym statku powinno być przewidziane na otwartym pokładzie jedno lub więcej pomieszczeń, dostępnych dla członków załogi nie będących na służbie, o powierzchni dostatecznej, stosownie do rozmiarów statku i stanu załogi.

2. Powinny być przewidziane pomieszczenia odpoczynkowe dla oficerów i marynarzy odpowiednio położone i należycie umeblowane. Gdzie nie istnieją one oddzielnie poza jadalniami, te ostatnie powinny być tak rozplanowane i urządzone, aby mogły być użyte jako miejsca odpoczynku.

Art. 13.

1. Na każdym statku powinny znajdować się wystarczające urządzenia sanitarne, zawierające umywalnie, wanny lub natryski.

2. Powinna być przewidziana następująca minimalna liczba oddzielnych ustępów:

3. Z zastrzeżeniem postanowień § 4 niniejszego artykułu ustawodawstwo krajowe powinno ustalić przydzielenie ustępów różnym grupom.

4. Urządzenia sanitarne dla wszystkich członków załogi, którzy nie zamieszkują pokoi mających osobne urządzenia, powinny być przewidziane dla każdej grupy załogi w stosunku następującym:

Jednakże jeżeli liczba osób pewnej grupy przekracza ścisłą wielokrotność liczby mniej niż o połowę wymienionej liczby, ta nadwyżka może być nie brana pod uwagę przy stosowaniu niniejszego postanowienia.

5. Gdy ogólna liczba załogi przekracza 100 lub gdy chodzi o statki pasażerskie odbywające normalne podróże, które trwają nie dłużej niż cztery godziny, właściwa władza może wziąć pod uwagę specjalne zarządzenia lub zmniejszenie liczby wymaganych urządzeń sanitarnych.

6. Woda słodka, zimna i gorąca, lub środki do grzania wody powinny być dostępne we wszystkich wspólnych miejscach do mycia. Właściwa władza będzie mogła ustalić po zasięgnięciu opinii organizacji armatorów lub samych armatorów i uznanych bona fide związków zawodowych marynarzy maksymalną ilość wody słodkiej, której zapewnienia można wymagać od armatorów na jednego człowieka na dzień.

7. Umywalnie i wanny powinny być dostatecznych rozmiarów i z zatwierdzonego materiału o gładkiej powierzchni, niepodatnej na pękanie, odpryskiwanie lub korozję.

8. Wietrzenie każdego ustępu powinno odbywać się przez bezpośrednie stykanie się z wolnym powietrzem bez połączenia z jakąkolwiek inną częścią pomieszczenia mieszkalnego.

9. Każdy ustęp powinien być zatwierdzonego wzoru i zaopatrzony w silny prąd wody, w stałym stanie działania i dający się kontrolować indywidualnie.

10. Rury klozetowe spustowe i odpływowe powinny być dostatecznych wymiarów i urządzone w taki sposób, aby zmniejszały do minimum ryzyko zatkania i ułatwiały oczyszczanie.

11. Urządzenia sanitarne przeznaczone do użytku więcej niż jednej osoby powinny odpowiadać następującym przepisom:

12. Na każdym statku powinny być urządzone odpowiednie miejsca do prania i suszenia bielizny w stosunku odpowiadającym liczbie załogi i normalnemu trwaniu podróży.

13. Urządzenia do prania powinny składać się z odpowiednich basenów i zlewów, które będą mogły być umieszczone w pomieszczeniach do mycia, jeżeli nie ma racjonalnej możności urządzenia osobnej pralni. Baseny będą należycie zasilane wodą słodką, gorącą i zimną. W braku gorącej wody powinny być przewidziane sposoby grzania wody.

14. Urządzenia do suszenia odzieży powinny znajdować się w pomieszczeniu oddzielonym od sypialni i jadalni, należycie wentylowanym, ogrzewanym i zaopatrzonym w sznury lub inne przyrządy do rozwieszania bielizny.

Art. 14.

1. Na każdym statku wiozącym załogę, składającą się z piętnastu lub więcej osób, używanym do podróży dłuższej niż trzydniowa, powinno być urządzone oddzielne pomieszczenie szpitalne. Właściwa władza będzie mogła zezwolić na odstąpienie od tego postanowienia w stosunku do statków używanych do żeglugi przybrzeżnej.

2. Pomieszczenie szpitalne powinno być tak położone, aby dostęp do niego był łatwy i aby przebywające w nim osoby były wygodnie ulokowane i mogły otrzymać należytą opiekę podczas każdej pogody.

3. Wejście, koje, oświetlenie, wentylacja, ogrzewanie i zaopatrzenie w wodę powinny być tak urządzone, aby zapewniały wygodę i ułatwiały leczenie osób przebywających w pomieszczeniu szpitalnym.

4. Liczba wymaganych koi szpitalnych powinna być ustalona przez właściwą władzę.

5. Ustępy powinny być przewidziane do wyłącznego użytku osób przebywających w pomieszczeniu szpitalnym i powinny stanowić część tego pomieszczenia lub być w bezpośredniej z nim styczności.

6. Pomieszczenie szpitalne nie powinno być używane do innego użytku niż dla celów leczenia.

7. Na każdym statku, który nie ma lekarza na pokładzie, powinna znajdować się skrzynia zatwierdzonego typu z lekarstwami wraz z łatwo zrozumiałymi instrukcjami.

Art. 15.

1. Odpowiednie i dostatecznie wentylowane pomieszczenie do wieszania ubrań nieprzemakalnych powinno być urządzone na zewnątrz sypialni, lecz w miejscu łatwo z niej dostępnym.

2. Na każdym statku o pojemności powyżej 3000 ton powinna być urządzona i wyposażona jako biuro jedna kabina dla działu pokładowego i jedna dla działu maszynowego.

3. Na statkach, zawijających regularnie do portów nawiedzanych przez moskity, powinny być powzięte odpowiednie zarządzenia w celu zabezpieczenia mieszkań załogi przez zastosowanie odpowiednich zasłon do świetlików, otworów wentylacyjnych i drzwi, wychodzących na otwarty pokład.

4. Każdy statek kursujący normalnie w strefie tropikalnej lub w Zatoce Perskiej, lub przeznaczony do podróży do nich, powinien być zaopatrzony w zasłony płócienne do użytku na otwartych pokładach położonych bezpośrednio nad pomieszczeniem mieszkalnym załogi i na części lub częściach otwartego pokładu, służących jako miejsca odpoczynku.

Art. 16.

1. Gdy chodzi o statki wymienione w § 5 art. 10, właściwa władza będzie mogła zmienić w stosunku do wskazanych tam członków załogi warunki, ustalone w poprzednich artykułach, w miarę, jak będzie to potrzebne dla uwzględnienia odrębnych zwyczajów i obyczajów narodowych; w szczególności będą mogły być powzięte specjalne postanowienia dotyczące liczby osób zamieszkujących sypialnie oraz urządzeń jadalni i urządzeń sanitarnych.

2. Zmieniając ustalone w ten sposób warunki, właściwa władza powinna jednak przestrzegać postanowień § § 1 i 2 art. 10 oraz postanowień § 5 art. 10 o minimalnych powierzchniach wymaganych dla personelu wspomnianych tam grup.

3. Na statkach, na których załoga jakiegoś działu składa się z osób o bardzo różnorodnych zwyczajach i obyczajach narodowych, powinny być w miarę potrzeby urządzone oddzielne i odpowiednie sypialnie i inne pomieszczenia mieszkalne, aby odpowiadały potrzebom różnych grup.

4. W przypadku wymienionym w § 5 art. 10 pomieszczenia szpitalne, jadalnie i urządzenia kąpielowe oraz sanitarne powinny być urządzone i utrzymywane co do liczby i pożytku praktycznego na poziomie równorzędnym z tym, jaki jest stosowany na każdym innym statku podobnego typu, zarejestrowanym w tym samym kraju.

5. Przy opracowywaniu, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu specjalnych przepisów właściwa władza zasięgać powinna opinii uznanych bona fide związków zawodowych marynarzy i organizacji armatorów lub samych armatorów, którzy ich zatrudniają.

Art. 17.

1. Mieszkania załogi powinny być utrzymywane w stanie czystości i w warunkach przyzwoitej mieszkalności i nie powinny służyć jako miejsca przechowywania towarów i zapasów żywnościowych, nie będących osobistą własnością zamieszkujących je osób.

2. Kapitan lub specjalnie wydelegowany przezeń w tym celu oficer w towarzystwie jednego lub kilku członków załogi powinien odbywać inspekcje wszystkich pomieszczeń załogi w odstępach co najmniej tygodniowych; wyniki każdej inspekcji powinny być stwierdzone na piśmie.