Art.48. Przypadki regencji, które są lub będą dopuszczone w Rosji, równie jak i władza i atrybucje regenta, będą wspólne Królestwu Polskiemu i określone temiż samemi prawidłami.
Art.49. W przypadku regencji, minister sekretarz stanu winien jest, pod osobistą odpowiedzialnością donieść namiestnikowi o ustanowieniu regencji rosyjskiej.
Art.50. Namiestnik otrzymawszy uwiadomienie regencji rosyjskiej i doniesienie ministra sekretarza stanu, zwoływa senat dla obrania członków regencji Królestwa.
Art.51. Regencja Królewska składać się będzie z regenta rosyjskiego, z czterech członków przez senat wybranych, i ministra sekretarza stanu. Zasiadać będzie w stolicy Cesarstwa Rosyjskiego pod prezydencją regenta.
Art.52. Władza regencji będzie taż sama co i króla, wyłączywszy że nie będzie mogła mianować senatorów, i że wszystkie jej mianowania ulegają potwierdzeniu króla, który obejmując rządy, może je odwołać; i że postanowienia jej wychodzić będą w imieniu króla.
Art.53. Mianowanie i odwołanie namiestnika zależy od regencji podczas jej rządu.
Art.54. Gdy król obejmie rządy, każe regencji zdać sobie sprawę z jej działań.
Art.55. Członki regencji odpowiadają z osób i majątków za wszystko, co by zdziałali przeciwnego konstytucji i prawom.
Art.56. W przypadku śmierci członka regencji, senat zwołany przez namiestnika, miejsce wakujące zapełni. Regencja mianuje sekretarza stanu.
Art.57. Członki regencji przed udaniem się do stolicy Cesarstwa Rosyjskiego, wykonają przysięgę w obliczu senatu i przyrzekną wierne zchowywanie konstytucji i praw.
Art.58. Regent rosyjski wykona tąż samą przysięgę w obliczu członków regencji Królestwa.
Art.59. Minister sekretarz stanu będzie obowiązanym wykonać podobnąż przysięgę.
Art.60. Akt wykonania przysięgi przez regenta, przesłany będzie senatowi polskiemu.
Art.61. Akt wykonania przysięgi przez ministra sekretarza stanu, będzie również przesłanym senatowi polskiemu.
Art.62. Akt wykonania przysięgi przez członków regencji, będzie przesłany przez senat polski regentowi rosyjskiemu.