Z Bożej łaski, my Aleksander I, cesarz Wszech Rosji, król Polski, etc,. etc., etc.,
Wierni uczuciom i ojcowskim zamiarom które nami powodowały do nadania z własnego naszego natchnienia, poddanym Naszym Królestwa Polskiego, ustawy konstytucyjnej;
w celu utrzymania we wszystkich klasach mieszkańców, pokoju, zgody i jedności tak potrzebnej dla ich swobodnego bytu;
Troskliwi o oddalenie niebezpieczeństw jakie nadużycie jednego z przepisów tejże ustawy już sprawiło i jeszcze wznowić by mogło;
Zważywszy, iż publiczne odbywanie narad w obu izbach sejmowych, pobudzając mówców do powodowania się raczej chwilową wziętością, niż korzyścią rzeczy publicznej,
zamieniło takowe narady, w czcze deklaracje, zdolne do zniszczenia tej jedności tak pożądanej, i oddaliło od nich umiarkowanie i poważną dostojność,
która każdej ważnej naradzie towarzyszyć winna;
Chcąc zaradzić złemu w samym zarodzie, zapobiec potrzebie wszelkiego wpływu na wybory i zdania, a przytem zapewnić poddanym Naszym Królestwa Polskiego
używanie wszelkich dobrodziejstw, które im ustawa konstytucyjna zabezpieczyła; zamierzyliśmy ustalić dzieło Nasze, zmieniając artykułem dodatkowym jedno
z rozporządzeń porządkowych którego doświadczenie wykryło nam ważne niedogodności;
W tym celu postanowiliśmy i stanowimy, co następuje:
Na wybory zaś komisjów i inne jakiekolwiek narady i dyskusje, izby zamieniać się zawsze będą w wydział tajny.
Artykuł niniejszy ogłoszony zostaje jako składający część ustawy konstytucyjnej i od niej nieoddzielony.
Wykonanie onego prezesowi senatu oraz marszalkowi izby poselskiej, pod osobistą ich odpowiedzialnością, polecamy.