Załącznik III

Regulamin dotyczący pomocy zbiorowej dla jeńców wojennych

(patrz art. 73)

Art. 1.

Mężowie zaufania będą upoważnieni do dokonywania rozdziału zbiorowych przesyłek pomocy, za które odpowiadają, pomiędzy wszystkich jeńców przydzielonych administracyjnie do ich obozu, łącznie z jeńcami znajdującymi się w szpitalach, więzieniach lub innych zakładach karnych.

Art. 2.

Rozdział zbiorowych przesyłek pomocy odbywać się będzie zgodnie z instrukcjami ofiarodawców i według planu ustalonego przez mężów zaufania; jednakże rozdział środków pomocy lekarskiej odbywać się będzie o ile możliwe w porozumieniu z lekarzami naczelnymi, którzy będą mogli w szpitalach i lazaretach nie stosować się do powyższych instrukcji o tyle, o ile będą tego wymagały potrzeby chorych. W ramach tak określonych rozdział ten odbywać się będzie zawsze w sposób słuszny.

Art. 3.

W celu umożliwienia sprawdzenia zarówno jakości, jak i ilości otrzymanych towarów oraz w celu sporządzenia szczegółowych sprawozdań dla ofiarodawców mężowie zaufania lub ich zastępcy będą upoważnieni do udawania się na punkty przybycia przesyłek pomocy znajdujące się w pobliżu obozu.

Art. 4.

Mężom zaufania udzieli się wszelkich ułatwień niezbędnych w celu sprawdzenia, czy rozdział pomocy zbiorowej we wszystkich oddziałach i pododdziałach ich obozu został dokonany zgodnie z ich instrukcjami.

Art. 5.

Mężowie zaufania będą upoważnieni do wypełniania formularzy lub kwestionariuszy, przeznaczonych dla ofiarodawców, a odnoszących się do pomocy zbiorowej (rozdział; potrzeby, ilość), jak również do spowodowania ich wypełnienia przez mężów zaufania oddziałów pracy lub lekarzy naczelnych lazaretów i szpitali. Te formularze i kwestionariusze, należycie wypełnione, zostaną niezwłocznie przekazane ofiarodawcom.

Art. 6.

W celu zapewnienia regularnego rozdziału zbiorowej pomocy wśród jeńców wojennych danego obozu i ewentualnie w celu zaspokojenia potrzeb wywołanych przybyciem nowych kontyngentów jeńców mężowie zaufania będą upoważnieni do tworzenia i utrzymywania dostatecznych zapasów pomocy zbiorowej. W tym celu będą oni dysponowali odpowiednimi magazynami; każdy magazyn posiadać będzie dwa zamki, z tym że mąż zaufania posiadać będzie klucze od jednego zamka, a komendant obozu od drugiego.

Art. 7.

W przypadku nadejścia zbiorowych przesyłek odzieży każdy jeniec wojenny zachowa na własność przynajmniej jeden komplet odzieży. Jeżeli jeniec posiada już więcej niż jeden komplet odzieży, mąż zaufania będzie mógł odebrać najlepiej zaopatrzonym przedmioty zbywające lub pewne artykuły posiadane w ilości przewyższającej jeden, o ile jest to konieczne dla zaspokojenia potrzeb jeńców gorzej zaopatrzonych. Nie będzie on mógł jednak odebrać drugiego kompletu bielizny, skarpetek lub obuwia, chyba że nie ma innej możliwości dostarczenia ich jeńcowi, który ich nie posiada.

Art. 8.

Wysokie Umawiające się Strony, a w szczególności Mocarstwa zatrzymujące, zezwolą w miarę możliwości i z zastrzeżeniem reglamentacji, dotyczącej zaopatrzenia ludności, na dokonywanie na ich terytorium wszelkich zakupów w celu rozdziału pomocy zbiorowej wśród jeńców wojennych oraz ułatwią w sposób analogiczny przekazywanie funduszów i inne czynności finansowe, techniczne lub administracyjne, konieczne dla dokonania tych zakupów.

Art. 9.

Postanowienia powyższe nie naruszają prawa jeńców wojennych do otrzymywania pomocy zbiorowej przed ich przybyciem do obozu albo w czasie przenoszenia ani możności zapewnienia jej rozdziału wśród adresatów przez przedstawicieli Mocarstwa opiekuńczego, Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża lub jakiejkolwiek innej organizacji pomocy jeńcom, obowiązanej do jej przekazywania, przy zastosowaniu wszelkich innych środków, jakie uznają oni za celowe.