Dział II
Postanowienia końcowe
Art. 133.
Konwencję niniejszą sporządzono w językach francuskim i angielskim. Obydwa teksty są jednakowo autentyczne.
Szwajcarska Rada Związkowa poleci sporządzenie przekładów urzędowych Konwencji na języki rosyjski i hiszpański.
Art. 134.
Konwencja niniejsza zastępuje w stosunkach między Wysokimi Umawiającymi się Stronami Konwencję z dnia 27 lipca 1929 r.
Art. 135.
W stosunkach między Mocarstwami związanymi Konwencją Haską o prawach i zwyczajach wojny lądowej z 29 lipca 1899 r lub z 18 października 1907 r., a które są stronami niniejszej Konwencji, ta ostatnia uzupełni rozdział II regulaminu, załączonego do wspomnianych Konwencji Haskich.
Art. 136.
Konwencja niniejsza, która nosić będzie datę dnia dzisiejszego, będzie mogła być podpisana do 12 lutego 1950 r. w imienin Mocarstw reprezentowanych na Konferencji, która rozpoczęła się w Genewie 21 kwietnia 1949 r., jak również Mocarstw nie reprezentowanych na tej Konferencji, lecz będących stronami Konwencji z 27 lipca 1929 r.
Art. 137.
Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana możliwie najprędzej, a dokumenty ratyfikacyjne1) zostaną złożone w Bernie.
O złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego sporządzony będzie protokół, którego odpis uwierzytelniony za zgodność Szwajcarska Rada Związkowa prześle wszystkim Mocarstwom, w których imieniu Konwencję podpisano lub przystąpienie do niej notyfikowano.
Art. 138.
Konwencja niniejsza wejdzie w życie2) w sześć miesięcy po złożeniu co najmniej dwóch dokumentów ratyfikacyjnych.
Następnie wejdzie ona w życie w stosunku do każdej z Wysokich Umawiających się Stron w sześć miesięcy po złożeniu przez nią dokumentu ratyfikacyjnego.
Art. 139.
Od daty swego wejścia w życie3) Konwencja niniejsza będzie otwarta do przystąpienia dla każdego Mocarstwa, w którego imieniu nie została podpisana.
Art. 140.
Przystąpienia będą notyfikowane na piśmie Szwajcarskiej Radzie Związkowej i nabiorą mocy po upływie sześciu miesięcy od daty ich otrzymania.
Szwajcarska Rada Związkowa zawiadomi o każdym przystąpieniu wszystkie Mocarstwa, w których imieniu Konwencję podpisano albo przystąpienie do niej notyfikowano.
Art. 141.
Sytuacje przewidziane w artykułach 2 i 3 spowodują natychmiastowe wejście w życie ratyfikacji i przystąpień złożonych bądź notyfikowanych przez Strony w konflikcie przed albo po rozpoczęciu działań wojennych lub okupacji. Zawiadomienia o ratyfikacjach lub przystąpieniach otrzymanych od Stron w konflikcie będą rozesłane przez Szwajcarską Radę Związkową jak najszybszą drogą.
Art. 142.
Każda z Wysokich Umawiających się Stron będzie mogła wypowiedzieć niniejszą Konwencję.
Wypowiedzenie będzie notyfikowane na piśmie Szwajcarskiej Radzie Związkowej, która zawiadomi o wypowiedzeniu Rządy wszystkich Wysokich Umawiających się Stron.
Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie roku od daty notyfikowania go Szwajcarskiej Radzie Związkowej. Jednakże wypowiedzenie notyfikowane wówczas, gdy Mocarstwo wypowiadające jest uwikłane w konflikt, nie odniesie żadnego skutku dopóty, dopóki nie zostanie zawarty pokój, a w każdym razie dopóty, dopóki nie będą zakończone czynności związane z uwolnieniem i repatriacją osób podlegających ochronie przez niniejszą Konwencję.
Wypowiedzenie będzie miało skutek tylko w stosunku do Mocarstwa wypowiadającego. Nie wywrze ono żadnego wpływu na obowiązki, jakie Strony w konflikcie będą musiały w dalszym ciągu wypełniać na mocy zasad prawa narodów, wynikających ze zwyczajów uznanych przez cywilizowane narody, z praw ludzkości i z wymagań sumienia publicznego.
Art. 143.
Szwajcarska Rada Związkowa zarejestruje niniejszą Konwencję w Sekretariacie Narodów Zjednoczonych. Szwajcarska Rada Związkowa zawiadomi również Sekretariat Narodów Zjednoczonych o wszystkich otrzymanych przez nią ratyfikacjach, przystąpieniach i wypowiedzeniach dotyczących niniejszej Konwencji.
Na dowód czego niżej podpisani, po złożeniu swych pełnomocnictw, podpisali niniejszą Konwencję.
Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 1949 r. w językach francuskim i angielskim. Oryginał będzie złożony w archiwach Związku Szwajcarskiego. Szwajcarska Rada Związkowa przekaże uwierzytelniony za zgodność odpis Konwencji każdemu z Państw podpisujących, jak również Państwom, które do Konwencji przystąpią.
Za AFGANISTAN: M. Osman Amiri
Za LUDOWĄ REPUBLIKĘ ALBANII: J. Malo Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za ARGENTYNĘ: Guillermo A. Speroni Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za AUSTRALIĘ: Norman R. Mighell Z zastrzeżeniem ratyfikacji
Za AUSTRIĘ: Dr. Rud. Bluehdorn
Za BELGIĘ: Maurice Bourquin
Za BIAŁORUSKĄ SOCJALISTYCZNĄ, REPUBLIKĘ RADZIECKĄ: Przewodniczący delegacji BSRR I. Kuciejnikow Z zastrzeżeniami. Tekst zastrzeżeń w załączeniu.
Za BOLIWIĘ: G. Medeiros
Za BRAZYLIĘ: Joao Pinto de Silva, General Floriano de Lima Brayner
Za LUDOWĄ REPUBLIKĘ BUŁGARII: K. B. Svetlow. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za KANADĘ: Max H. Wershof
Za CEJLON: V. Coomaraswamy
Za CHILE: F. Cisternas Ortiz
Za CHINY: Wu Nan-Ju
Za KOLUMBIĘ: Rafael Rocha Schloss
Za KUBĘ: J. de la Luz León
Za DANIĘ: Georg Cohn, Paul Ipsen Bagge
Za EGIPT: A. K. Safwat
Za EKWADOR: Alex. Gastelú
Za HISZPANIĘ: Luis Calderón. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI: Leland Harrison, Raymund J. Yingling
Za ETIOPIĘ: Gachaou Zelleke
Za FINLANDIĘ: Reinhold Svento
Za FRANCJĘ: Jacquinot G. Cahen-Salvador
Za GRECJĘ: M. Pesmazoglou
Za GWATEMALĘ: A. Dupont-Willemin
Za WĘGIERSKĄ REPUBLIKĘ LUDOWĄ: Anna Kara. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za INDIE: D. B. Desai
Za IRAN: A. H. Meykadeh
Za REPUBLIKĘ IRLANDZKĄ: Sean MacBride
Za IZRAEL: M. Kahany
Za WŁOCHY: Giacinto Auriti, Ettore Baistrocchi. Z zastrzeżeniem w załączeniu
Za LIBAN: Mikaoui
Za LIECHTENSTEIN: Comte F. Wilczek
Za LUKSEMBURG: J. Sturm. Z zastrzeżeniem w załączeniu
Za MEKSYK: Pedro de Alba, W. R. Castro
Za KSIĘSTWO MONACO: M. Losé
Za NIKARAGUĘ: Ad referendum Lifschitz
Za NORWEGIĘ: Rolf Andersen
Za NOWĄ ZELANDIĘ: G. R. Laking
Za PAKISTAN: S. M. A. Faruki, M. G., A. H. Shaikh
Za PARAGWAJ: Conrad Fehr
Za HOLANDIĘ: J. Bosch de Rosenthal
Za PERU: Gonzalo Pizarro
Za REPUBLIKĘ FILIPIŃSKĄ: P. Sebastian (podpisano z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Senat Filipin zgodnie z postanowieniami Konstytucji.)
Za POLSKĘ: Julian Przyboś. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za PORTUGALIĘ: G. Caldeira Coelho. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za RUMUŃSKĄ REPUBLIKĘ LUDOWĄ: I. Dragomir. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ: Robert Craigie, H. A. Strutt, W. H. Gardner
Za WATYKAN: Philippe Bernardini
Za SALWADOR: R. A. Bustamante
Za SZWECJĘ: Steffan Söderblom. Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Króla Szwecji z aprobatą Riksdag'u
Za SZWAJCARIĘ: Max Petitpierre, Plinio Bolla, Colonel div. du Pasquier, Ph. Zutter, H. Meuli
Za SYRIĘ: Omar el Djabri, A. Gennaoui
Za CZECHOSŁOWACJĘ: Tauber. Z zastrzeżeniami w załączeniu
Za TURCJĘ: Rana Tarhan
Za UKRAIŃSKĄ SOCJALISTYCZNĄ REPUBLIKĘ RADZIECKĄ: Z upoważnienia Rządu USRR prof. O. Bogomoliec. Z zastrzeżeniami. Tekst zastrzeżeń w załączeniu.
Za ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RADZIECKICH: Przewodniczący delegacji ZSRR N. Slawin. Z zastrzeżeniami. Tekst zastrzeżeń w załączeniu.
Za URUGWAJ: Conseiller Colonel Hector J. Blanco
Za WENEZUELĘ: A. Posse de Rivas
Za FEDERACYJNĄ LUDOWĄ REPUBLIKĘ JUGOSŁAWII: Milan Ristić. Z zastrzeżeniami w załączeniu
1) Polski dokument ratyfikacyjny został złożony dnia 26 listopada 1954 r.
2), 3) Konwencja weszła w życie dnia 21 października 1950 r.
Ciąg dalszy