Europejska Karta Samorządu Regionalnego
Część I. C.
CZĘŚĆ I
C. OCHRONA SAMORZĄDU REGIONALNEGO
Artykuł 16 - Ochrona granic regionalnych
1. Żadne zmiany granic regionalnych nie powinny być dokonywane, dopóki region, którego to dotyczy, nie wyrazi zgody, bez uszczerbku dla procedur bezpośredniej demokracji, jakie mogą być przewidywane w prawie wewnętrznym.
2. W przypadku generalnego procesu wytyczania na nowo granic regionalnych, wyrażanie zgody przez każdy region może być zastąpione przez konsultację ze wszystkimi regionami, Których to dotyczy, traktowanymi jako całość, zgodnie z procedurami przewidzianymi przez prawo wewnętrzne.
Artykuł 17 - Prawo regionów do wszczynania postępowania sadowego
Regiony powinny mieć prawo do wszczynania postępowania przed kompetentnymi sądami, w celu zapewnienia swobodnego wykonywania swoich zadań i poszanowania zasad samorządności regionalnej zawartych w niniejszej Karcie i prawie wewnętrznym.
Artykuł 18 - Konflikt kompetencji
1. Konflikt kompetencji, gdy zaistnieje, powinien być rozstrzygany przez sąd.
2. Konflikty kompetencji powinny być rozwiązywane zgodnie z konstytucyjnymi i ustawowymi zasadami każdego państwa. Przy podejmowaniu decyzji powinna być brana pod uwagę zasada subsydiarności, jeżeli obowiązujące stanowione prawo nie umożliwia jasnego rozwiązania problemu.
Artykuł 19 - Nadzór nad prawodawstwem regionalnym
1. Nadzór nad aktami prawnymi, przyjmowanymi przez regiony, może być dokonywany tylko w takich przypadkach i zgodnie z takimi procedurami, jakie są przewidywane przez konstytucję lub przez prawodawstwo.
2. Jakikolwiek nadzór wykonywany w stosunku do regionalnego prawodawstwa powinien mieć na celu tylko sprawdzenie zgodności z prawem. Nadzór ten może być wykonywany tylko ex post facto i podlegać procedurze zatwierdzania według statutu regionu.
3. Nadzór może jednak obejmować ocenę realizacji w odniesieniu do wcielania w życie kompetencji określonych w artykule 4 paragraf 4 i do wykonywania kompetencji delegowanych do regionów.
Artykuł 20 - Zobowiązania i zastrzeżenia
1. Umawiające się państwa zobowiązują się przestrzegać wszystkich przepisów tej Karty i zobowiązują się nie utrudniać żadnych efektywnych działań porozumień kontrolnych zdefiniowanych w artykule 22 Karty.
2. Mając na względzie różnorodność i rozwijający się status regionów w państwach europejskich, upoważnia się państwa do poczynienia zastrzeżeń do następujących artykułów:
- Artykuł 4, paragraf 4;
- Artykuł 8, paragraf 2;
- Artykuł 10, paragraf 3;
- Artykuł 13, paragraf 3.
W państwach, w których zgromadzenie regionalne jest tradycyjnie złożone z wybranych przedstawicieli władz lokalnych samorządów, które tworzą regiony, państwo jest upoważnione do wprowadzenia zastrzeżenia co do bezpośredniego charakteru wyborów przewidzianego w paragrafie 2 artykułu 12.
3. Niedopuszczalne są inne zastrzeżenia niż zastrzeżenia przewidziane w poprzednim paragrafie.
4. O zastrzeżeniach powinien być powiadomiony Sekretarz Generalny Rady Europy w czasie podpisania, ratyfikacji lub wejścia w życie.
5. Każde państwo, które wprowadziło zastrzeżenia, może je wycofać w dowolnym czasie przez powiadomienie Sekretarza Generalnego Rady Europy.
Artykuł 21- Interpretacja Karty
Żaden z przepisów niniejszej Karty nie powinien być interpretowany jako zaburzający lub ograniczający samorządność w szerszym zakresie przyznaną władzom terytorialnym przez prawo międzynarodowe lub wewnętrzne każdego państwa.
Artykuł 22 - nadzór nad stosowaniem Karty
1. Każde państwo powinno w ciągu roku, w którym Karta wchodzi w nim w życie, i następnie co pięć lat, opracować raport o stosowaniu Karty.
2. Państwa, które wprowadziły zastrzeżenia zgodnie z paragrafem 2 artykułu 20 powinny przedstawić w swoich raportach potrzebę utrzymywania takich zastrzeżeń.
3. Raport powinien być dostarczony do sprawdzenia do Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy, skąd powinien być przekazany z uwagami do Komitetu Ministrów i Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Komitet Ministrów powinien rozważyć każdy raport danego państwa zgodnie z procedurą, którą powinien wcześniej określić, i powiadomić o wnioskach państwo, którego to dotyczy, i prezydenta Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy.
4. Komitet Ministrów powinien, jeżeli to potrzebne i po konsultacjach z Kongresem Władz Lokalnych i Regionalnych Europy i Zgromadzeniem Parlamentarnym, przedsięwziąć działania umożliwiające sprawdzenie raportów dostarczonych przez państwa, które nie są członkami Rady Europy.
Artykuł 23 - Zobowiązania państw, które są w trakcie procesu regionalizacji
1. Państwa, w których proces regionalizacji jest aktualnie w toku, mogą ratyfikować tę Kartę i jednocześnie zobowiązać się do wprowadzenia jej przepisów przez tworzenie i rozwijanie struktur regionalnych. Powinny one zobowiązać się, w okresie nie dłuższym niż dziesięć lat od dnia wejścia w-życie Karty w ich przypadku, do stworzenia ram prawnych i administracyjnych oraz mechanizmów finansowych, które umożliwią im dostosowanie, z uwzględnieniem ich struktur regionalnych, do przepisów zdefiniowanych w tej Karcie, pod warunkami wyszczególnionymi w paragrafie 1 lub 2 artykułu 20.
2. Każde państwo, w odniesieniu do którego Karta weszła w życie pod warunkami wyszczególnionymi w poprzednim paragrafie, powinno w ciągu roku, w którym Karta wchodzi w życie w jego przypadku i następnie co trzy lata, przygotować raport o postępach w procesie regionalizacji, raporty te powinny być poddane procedurze przewidzianej w paragrafach 3 i 4 artykułu 22. Najpóźniej po złożeniu czwartego raportu strona, której to dotyczy, powinna poinformować Sekretarza Generalnego Rady Europy o swoich przedsięwzięciach zdążających do uzyskania zgodności z Kartą pod warunkami wyszczególnionymi w paragrafie 1 lub 2 artykułu 20.
Ciąg dalszy