Konwencja dotycząca przywilejów i immunitetów Narodów Zjednoczonych
Konwencja dotycząca przywilejów i immunitetów Narodów Zjednoczonych
zatwierdzona przez Ogólne Zgromadzenie Narodów Zjednoczonych dnia 13 lutego 1946 r.
Zważywszy, że artykuł 104
Karty Narodów Zjednoczonych stanowi, iż Organizacji przysługiwać będzie na terytorium każdego z jej Członków taka zdolność do działań prawnych, jaka może być potrzebna do wykonywania jej funkcyj i urzeczywistnienia jej celów;
zważywszy, że artykuł 105
Karty Narodów Zjednoczonychi stanowi, iż Organizacji przysługiwać będą na terytorium każdego z jej Członków takie przywileje i immunitety, jakie są konieczne do osiągnięcia jej celów, oraz iż Przedstawicielom Członków Narodów Zjednoczonych i funkcjonariuszom Organizacji będą również przysługiwały takie przywileje i immunitety, jakie są konieczne do niezależnego wykonywania ich funkcyj, związanych z Organizacją;
w wyniku czego, Ogólne Zgromadzenie rezolucją, przyjętą w dniu 13 lutego 1946 r., zatwierdziło poniższą Konwencję i zaproponowało każdemu z Członków Narodów Zjednoczonych przystąpienie do niej.
Ciąg dalszy