CZĘŚĆ III

Postanowienia końcowe

Art. 11.

O formalnych aktach ratyfikacji niniejszej Konwencji Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany w celu ich rejestracji.

Art. 12.

1. Niniejsza Konwencja będzie obowiązywać tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.

2. Wejdzie ona w życie¹⁾ po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji Konwencji przez dwóch Członków.

3. Następnie Konwencja ta wejdzie w życie²⁾ dla każdego Członka po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.

Art. 13.

1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję, może ją wypowiedzieć po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia w życie tej Konwencji aktem przesłanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabiera mocy po upływie jednego roku od daty jego zarejestrowania.

2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję i który nie skorzysta w ciągu jednego roku po upływie dziesięcioletniego okresu wymienionego w poprzednim ustępie z możliwości wypowiedzenia przewidzianej w niniejszym artykule, będzie nią związany na nowy okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł wypowiedzieć niniejszą Konwencję po upływie każdego dziesięcioletniego okresu z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.

Art. 14.

1. Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji, deklaracji i wypowiedzeń, o których poinformują go Członkowie Organizacji.

2. Zawiadamiając Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę, od której niniejsza konwencja wejdzie w życie.

Art. 15.

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach, deklaracjach i aktach wypowiedzenia, jakie zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Art. 16.

Po upływie każdego dziesięcioletniego okresu od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy powinna przedstawić Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej Konwencji i rozważyć celowość wniesienia na porządek dzienny Konferencji sprawy jej rewizji całkowitej lub częściowej.

Art. 17.

1. W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej Konwencji i o ile nowa konwencja nie postanowi inaczej:

2. Niniejsza Konwencja pozostanie w mocy w swej aktualnej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.

Art. 18.

Teksty angielski i francuski niniejszej Konwencji są jednakowo autentyczne.

Powyższy tekst jest autentycznym tekstem Konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej trzydziestej pierwszej sesji, która odbyła się w San Francisco i została ogłoszona za zamkniętą w dniu dziesiątym lipca 1948 r.

Na dowód czego w dniu trzydziestym pierwszym sierpnia 1948 r. złożyli swe podpisy:

¹⁾ Konwencja weszła w życie dnia 12 czerwca 1951 r.

²⁾ Konwencja weszła w życie w stosunku do Polski dnia 26 czerwca 1969 r.

Art. 102.

1. Każdy traktat i każdy układ międzynarodowy, zawarty przez któregokolwiek członka Narodów Zjednoczonych po wejściu w życie niniejszej Karty, powinien być możliwie jak najprędzej zarejestrowany w Sekretariacie i przez Sekretariat ogłoszony.

2. W razie gdyby jakikolwiek tego rodzaju traktat lub układ międzynarodowy nie został zarejestrowany zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, to żadna ze stron umawiających się nie będzie mogła powoływać się na taki traktat albo układ przed którymkolwiek organem Narodów Zjednoczonych.