CZĘŚĆ II

Specjalne postanowienia dla pewnych krajów

Art. 7

1. Każdy Członek, który przed datą przyjęcia praw lub przepisów, zezwalających na ratyfikację niniejszej Konwencji, nie posiadał praw lub przepisów, ograniczających nocną pracę dzieci i młodocianych w zajęciach nieprzemysłowych, może przez deklarację, towarzyszącą jej ratyfikacji, zastąpić wiek maksymalny, przewidziany w Artykule 3, wiekiem maksymalnym niższym niż osiemnaście lat, ale w żadnym wypadku nie niższym niż szesnaście lat.

2. Każdy Członek, który złożył taką deklarację, może w każdym czasie unieważnić tę deklarację przez następną deklarację.

3. Każdy Członek, dla którego posiada ważność deklaracja, poczyniona na podstawie ustępu 1 niniejszego Artykułu, winien wskazywać każdego roku w swoim rocznym raporcie, dotyczącym zastosowania niniejszej Konwencji, w jakim stopniu poczynione zostały postępy w kierunku pełnego stosowania postanowień Konwencji.

Art. 8

1. Postanowienia Części I niniejszej Konwencji winny mieć zastosowanie do Indii, z zastrzeżeniem zmian, wyszczególnionych w niniejszym Artykule:

a) wymienione postanowienia mają mieć zastosowanie do wszystkich terytoriów, odnośnie których Indyjskie prawodawstwo ma jurysdykcję dla stosowania ich;

b) właściwa władza może wyłączyć spod działania Konwencji dzieci i młodocianych zatrudnionych w przedsiębiorstwach, zatrudniających mniej niż dwadzieścia osób;

c) Artykuł 2 Konwencji winien mieć zastosowanie do dzieci poniżej lat dwunastu, które dopuszczone są do całodziennego lub częściowego zatrudnienia, oraz do dzieci powyżej lat dwunastu, które podlegają przymusowej całodziennej nauce szkolnej;

d) Artykuł 3 Konwencji winien mieć zastosowanie do dzieci powyżej lat dwunastu, które nie podlegają przymusowej całodziennej nauce szkolnej, oraz do młodocianych poniżej lat piętnastu;

e) wyjątki, na które zezwalają ustępy 2 i 3 Artykułu 4, winny mieć zastosowanie do młodocianych w wieku lat czternastu i więcej;

f) Artykuł 5 winien mieć zastosowanie do dzieci i młodocianych poniżej lat piętnastu.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego Artykułu będą mogły być zmienione zgodnie z następującą procedurą:

a) Międzynarodowa Konferencja Pracy może na każdej swojej Sesji, na której sprawa ta znajdzie się na porządku obrad, przyjąć większością dwóch trzecich projekt poprawek do ustępu 1 niniejszego Artykułu;

b) każdy taki projekt poprawek winien w terminie jednego roku albo w wyjątkowych okolicznościach w terminie osiemnastu miesięcy od zamknięcia Sesji Konferencji, zostać przedłożony w Indiach władzy lub władzom, w kompetencji których leży ta sprawa, celem przeprowadzenia prawa lub dokonania innej akcji;

c) w razie otrzymania zgody władzy lub władz, w kompetencji których leży ta sprawa, Indie zakomunikują o formalnej ratyfikacji poprawki Generalnemu Dyrektorowi Międzynarodowego Biura Pracy celem rejestracji;

d) każdy taki projekt poprawki po ratyfikacji przez Indie wejdzie w życie jako poprawka do niniejszej Konwencji.

Art. 3

1. Dzieci powyżej czternastu lat, które nie podlegają już całodziennej przymusowej nauce szkolnej, oraz młodociani poniżej osiemnastu lat nie mogą być zatrudnieni ani pracować w nocy przez okres co najmniej dwunastu kolejnych godzin, włączając w to przerwę między dziesiątą godziną wieczorem a szóstą godziną rano.

2. Zastrzega się, że tam gdzie istnieją wyjątkowe okoliczności, oddziałujące na specjalną gałąź działalności lub na specjalny obszar - kompetentna władza, po naradzie z zainteresowanymi organizacjami pracodawców i robotników, może postanowić, że w odniesieniu do dzieci i młodocianych, zatrudnionych w tej gałęzi działalności lub na tym obszarze - przerwa między godziną dziesiątą a szóstą godziną rano może być zastąpiona przez przerwę między jedenastą godziną wieczorem a siódmą godziną rano.

Art. 2

1. Dzieci poniżej lat czternastu, które mogą być dopuszczone do zatrudnienia - całodziennego lub częściowego - oraz dzieci powyżej lat czternastu, które podlegają jeszcze przymusowej całodziennej nauce szkolnej - nie mogą być zatrudnione ani pracować w nocy przez okres co najmniej czternastu kolejnych godzin, włączając w to przerwę między ósmą godziną wieczorem, a ósmą godziną rano.

2. Zastrzega się, że krajowe prawa albo przepisy mogą - tam, gdzie wymagają tego lokalne warunki - zastąpić to inną przerwą dwunastu godzin, której początek nie może być wyznaczony później, niż o ósmej trzydzieści wieczorem, a koniec - wcześniej, niż o szóstej godzinie rano.

Art. 4

1. W krajach, w których klimat czyni pracę dzienną szczególnie przykrą, okres nocny może być krótszy aniżeli przewidziany w powyższych Artykułach, o ile udzieli się w ciągu dnia wyrównawczego odpoczynku.

2. Zakaz pracy nocnej może być zawieszony przez Rząd dla młodocianych w wieku lat szesnastu i więcej, kiedy w wypadku istotnie nagłej potrzeby wymaga tego interes kraju.

3. Krajowe prawa lub przepisy mogą upoważnić właściwą władzę do udzielania tymczasowych indywidualnych licencyj w celu umożliwienia młodocianym w wieku lat szesnastu i więcej pracowania w nocy, kiedy wymagają tego specjalne potrzeby szkolenia zawodowego, pod warunkiem, by okres odpoczynku wynosił nie mniej niż jedenaście kolejnych godzin w każdym okresie dwudziestu czterech godzin.

Art. 5

1. Krajowe prawa lub przepisy mogą upoważnić właściwą władzę do udzielania indywidualnych licencyj w celu umożliwienia dzieciom lub młodocianym poniżej lat osiemnastu występowania w nocy jako wykonawcy w publicznych imprezach rozrywkowych albo uczestniczenia w nocy jako wykonawcy w robieniu filmów kinematograficznych.

2. Wiek minimalny, w którym może być udzielona taka licencja, winien być wyznaczony przez krajowe prawa lub przepisy.

3. Licencja taka nie może być udzielona wówczas, gdy - z powodu rodzaju imprezy rozrywkowej albo warunków, w jakich się ona odbywa, czy też z powodu rodzaju filmu kinematograficznego albo warunków, w jakich jest robiony - uczestnictwo w imprezie rozrywkowej lub w robieniu filmu może być niebezpieczne dla życia, zdrowia lub moralności dziecka lub młodocianego.

4. Następujące warunki winny obowiązywać przy udzielaniu licencyj:

a) okres zatrudnienia nie może trwać po północy,

b) ścisłe zabezpieczenie winno być zastosowane dla ochrony zdrowia i moralności oraz dla zapewnienia uprzejmego traktowania dziecka albo młodocianego, jak również w celu zapobieżeniu kolizji z jego kształceniem,

c) dziecko lub młodociany winien mieć zapewniony nieprzerwany okres odpoczynkowy, wynoszący co najmniej czternaście godzin.
Ciąg dalszy