Art.138. Sądownictwo jest konstytucyjnie niepodległe.
Art.139. Przez niepodległość sędziego rozumie się służącą mu wolność oświadczenia swego zdania w sądzeniu bez ulegania wpływowi władzy najwyższej i ministerialnej lub jakiemu bądź innemu względowi. Wszelkie inne określenie lub tłumaczenie niepodległości sędziego uznaje się za nadużycie.
Art.140. Sądy składać się będą z sędziów przez króla mianowanych i z sędziów obieralnych, stosownie do statutu organicznego.
Art.141. Sędziowie mianowani przez króla są dożywotni i nie mogą być odwołanymi. Sędziowie obieralni nie mogą być również odwołanymi przez czas swego urzędowania.
Art.142. Żaden sędzia nie może być złożony z urzędu, tylko przez wyrok właściwej instancji sądowej, za dowiedzeniem wykroczenia w urzędzie lub innego przestępstwa.
Art.143. Karność urzędników sądowniczych bądź mianowanych, bądź obieralnych, i pohamowanie ich zboczeń od dokładnego pełnienia służby publicznej, należeć będą do trybunału najwyższego.
Art.145. Żadna sprawa nie będzie wniesiona do sądu cywilnego pierwszej instancji, jeżeli nie była wprzód wytoczona przed właściwego sędziego pokoju, wyjąwszy te które podług prawa, nie ulegają pojednaniu.
Art.147. Dla spraw przechodzących pięćset złotych będzie w każdym województwie kilka sądów ziemskich i sądów zjazdowych.
Art.148. Będą także sądy handlowe.
Art.149. Dla spraw kryminalnych i policji poprawczej, będzie w każdym województwie kilka sądów grodzkich.
Art.151 Będzie trybunał najwyższy w Warszawie na całe Królestwo, sądzący w ostatniej instancji wszelkie sprawy cywilne i kryminalne, wyjąwszy zbrodnie stanu. Składać się będzie w części z senatorów z kolei w nim zasiadających, a w części z sędziów przez króla dożywotnie mianowanych.