Część ósma
SĄD KONSTYTUCYJNY
Artykuł 124
Artykuł 125
Artykuł 126
Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody Sądu Konstytucyjnego. Sędzia Sądu Konstytucyjnego może być zatrzymany lub aresztowany jedynie w razie ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa lub bezpośrednio po jego popełnieniu. Właściwy organ powiadamia niezwłocznie Sąd Konstytucyjny. Jeżeli Sąd Konstytucyjny w ciągu 24 godzin nie wyrazi zgody na postawienie przed sądem aresztowanego sędziego, właściwy organ jest
zobowiązany do jego uwolnienia.Artykuł 127
1. Mandat sędziego Sądu Konstytucyjnego wygasa w razie:
2. Wygaśnięcie mandatu sędziego stwierdza Sąd Konstytucyjny.
3. W razie powstania wakatu na stanowisku sędziego, Prezydent Republiki powołuje za zgodą Zgromadzenia nowego sędziego, który pozostaje na stanowisku do upływu mandatu poprzedniego sędziego.
Artykuł 128
Sędzia Sądu Konstytucyjnego może być odwołany przez Zgromadzenie większością dwóch trzecich głosów wszystkich jego członków z powodu naruszenia Konstytucji, popełnienia przestępstwa, niezdolności umysłowej albo fizycznej, lub postępowania bądź zachowania poważnie dyskredytującego urząd i osobę sędziego. Uchwała Zgromadzenia jest rozpatrywana przez Sąd Konstytucyjny, któr
y po ustaleniu zaistnienia jednego z powyższych powodów stwierdza odwołanie sędziego Sądu Konstytucyjnego.Artykuł 129
Sędzia Sądu Konstytucyjnego rozpoczyna swoje obowiązki po złożeniu przysięgi wobec Prezydenta Republiki.
Artykuł 130
Stanowiska sędziego Sądu Konstytucyjnego nie można łączyć z żadną inną działalnością państwową, polityczną lub prywatną.
Artykuł 131
Sąd Konstytucyjny orzeka:
Artykuł 132
Artykuł 133
Artykuł 134
1. Postępowanie przed Sądem Konstytucyjnym rozpoczyna się jedynie na wniosek:
a) Prezydenta Republiki;
b) Prezesa Rady Ministrów;
c) nie mniej niż jednej piątej deputowanych;
d) Przewodniczącego Najwyższej Kontroli Państwa 6
;e) każdego sądu zgodnie z art. 145 ust. 2 niniejszej Konstytucji;
f) Adwokata Ludu;
g) organów samorządu terytorialnego;
h) organów wspólnot religijnych;
i) partii politycznych i innych organizacji;
j) osób indywidualnych.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt f) g) h) i) oraz j) mogą przedstawiać wnioski jedynie w sprawach, które wiążą się z ich interesami.