Część szesnasta

ŚRODKI NADZWYCZAJNE

Artykuł 170

    1. Środki nadzwyczajne mogą zostać przedsięwzięte z powodu stanu wojennego, stanu wyjątkowego lub stanu klęski żywiołowej i trwają tak długo, jak utrzymują się te stany.

    2. Zasady działania organów publicznych i zakres ograniczenia praw i wolności jednostki w całym okresie trwania stanu, który wymaga przedsięwzięcia środków nadzwyczajnych, określa ustawa.

    3. Ustawa musi określać zasady, dziedziny i sposób wyrównania strat będących rezultatem ograniczenia praw i wolności w okresie, w którym przedsięwzięte zostały środki nadzwyczajne.

    4. Działania podjęte na skutek środków nadzwyczajnych, muszą być proporcjonalne do stopnia zagrożenia i muszą zmierzać do jak najszybszego przywrócenia warunków normalnego funkcjonowania państwa.

    5. Podczas stanów wymagających przedsięwzięcia środków nadzwyczajnych nie może ulec zmianie żaden z następujących aktów: Konstytucja, ustawy wyborcze do Zgromadzenia i organów samorządu terytorialnego, jak i ustawa o środkach nadzwyczajnych.

    6. W okresie stosowania środków nadzwyczajnych nie mogą być przeprowadzane wybory do samorządu terytorialnego, nie może się odbywać referendum, jak też nie może zostać wybrany nowy Prezydent Republiki. Wybory do samorządu terytorialnego mogą się odbywać tylko tam, gdzie nie zostały wprowadzone środki nadzwyczajne.

Artykuł 171

    1. W razie zbrojnej napaści na Republikę Albanii Prezydent Republiki na wniosek Rady Ministrów ogłasza stan wojenny.

    2. W razie zewnętrznego zagrożenia lub gdy obowiązek wspólnej obrony wynika z umów międzynarodowych, Zgromadzenie, na wniosek Prezydenta Republiki, ogłasza stan wojenny oraz zarządza powszechną lub częściową mobilizację i demobilizację.

Artykuł 172

    1. W przypadku, o którym mowa w art. 171 ust. 1, Prezydent Republiki przedstawia Zgromadzeniu dekret o wprowadzeniu stanu wojennego w ciągu 48 godzin od jego podpisania, wyszczególniając prawa, które ulegają ograniczeniu.

    2. Zgromadzenie przyjmuje dekret Prezydenta do rozpatrzenia natychmiast i uchwala go głosami większości wszystkich członków.

Artykuł 173

    1. W razie zagrożenia porządku konstytucyjnego i bezpieczeństwa publicznego, Zgromadzenie, na wniosek Rady Ministrów, może podjąć decyzję o stanie wyjątkowym na części lub na całym terytorium państwa, który trwa tak długo, dopóki istnieje zagrożenie, ale nie dłużej niż 60 dni.

    2. Z chwilą wprowadzenia stanu wyjątkowego interwencja sił zbrojnych następuje na podstawie uchwały Zgromadzenia i jedynie wtedy, gdy siły policyjne nie są w stanie przywrócić porządku.

    3. Przedłużanie czasu trwania stanu wyjątkowego może się odbywać jedynie za zgodą Zgromadzenia co 30 dni, na okres nie dłuższy niż 90 dni.

Artykuł 174

    1. Dla zapobieżenia lub uniknięcia skutków klęsk żywiołowych lub wypadków technicznych, Rada Ministrów może podjąć decyzję, na okres nie dłuższy niż 30 dni, o stanie klęski żywiołowej na części lub na całym terytorium państwa.

    2. Przedłużenie stanu klęski żywiołowej może nastąpić jedynie za zgodą Zgromadzenia.

Artykuł 175

    1. Podczas stanu wojennego lub stanu wyjątkowego nie mogą ulec ograniczeniu prawa i wolności przewidziane w artykułach: 15, 18, 19, 20, 21, 24, 25, 29, 30, 31, 32, 34, 39 ust. 1, 41 ust. 1, 2, 3 i 5, 42, 43, 48, 54, 55.

    2. Podczas stanu klęski żywiołowej mogą ulec ograniczeniu prawa i wolności przewidziane w artykułach: 37, 38, 41 ust. 4, 49, 51.

    3. Akty ogłoszenia stanu wojennego, stanu wyjątkowego lub stanu klęski żywiołowej muszą określać prawa i wolności, które ulegają ograniczeniu zgodnie z ust.1 i 2.

Artykuł 176

Jeżeli w okresie trwania wojny Zgromadzenie nie może się zebrać, Prezydent Republiki, na wniosek Rady Ministrów, ma prawo podejmowania aktów prawnych z mocą ustawy, które są zatwierdzane przez Zgromadzenie na jego pierwszym posiedzeniu.