ZAŁĄCZNIK I UWAGI INTERPRETACYJNE

Uwaga ogólna

Kolejność stosowania metod ustalania wartości celnej

1. Artykuły od 1 do 7 określają sposób, w jaki wartość celna towarów importowanych powinna być ustalana na podstawie postanowień niniejszego Porozumienia. Metody ustalania wartości celnej przedstawione są według kolejności stosowania. Podstawowa metoda ustalania wartości celnej zdefiniowana jest w Artykule 1 i towary importowane powinny być wyceniane zgodnie z postanowieniami tego Artykułu, ilekroć spełnione są warunki w nim przewidziane.

2. Jeżeli wartość celna nie może być ustalona na podstawie postanowień Artykułu 1, to winna być ona ustalona na podstawie pierwszego kolejnego Artykułu, na którego podstawie taka wartość celna może zostać określona. Z wyjątkiem postanowień Artykułu 4, jedynie wtedy, gdy wartość celna nie może być ustalona na podstawie postanowień danego Artykułu, można stosować metodę wskazaną w następnym w kolejności Artykule.

3. Jeżeli importer nie wnioskuje, aby kolejność stosowania Artykułu 5 i 6 została odwrócona, należy stosować normalną kolejność. Jeśli importer wystąpi jednak z takim wnioskiem, a następnie okaże się, że ustalenie wartości celnej na podstawie postanowień Artykułu 6 jest niemożliwe, to wartość celna powinna być ustalona na podstawie postanowień Artykułu 5, o ile może być w taki sposób ustalona.

4. Jeżeli wartość celna nie może być ustalona na podstawie postanowień Artykułów od 1 do 6, to należy ją ustalić na podstawie postanowień Artykułu 7.

Stosowanie ogólnie akceptowanych zasad księgowości

1. Ogólnie akceptowane zasady księgowości dotyczą przyjętego consensusu lub szerokiej autorytatywnej akceptacji, w danym kraju i czasie, co do rozumienia tego, jakie zasoby gospodarcze oraz zobowiązania powinny być zapisane jako aktywa i pasywa, jakie zmiany w aktywach i pasywach podlegają zapisom, jak takie aktywa i pasywa oraz ich zmiany mają być mierzone, jaka informacja winna być ujawniana i w jakim trybie oraz jaka powinna być sprawozdawczość finansowa. Te standardy mogą mieć formę generalnych wytycznych ogólnego stosowania, jak również szczegółowych praktyk i procedur.

2. Dla celów niniejszego Porozumienia administracja celna każdego Członka będzie wykorzystywać informacje opracowane w sposób zgodny z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości w danym kraju, właściwe z punktu widzenia odpowiedniego artykułu Porozumienia. Na przykład, określenie zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, na podstawie postanowień Artykułu 5, powinno być przeprowadzane z wykorzystaniem informacji opracowanej zgodnie z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości w kraju importu. Z drugiej strony, określenie zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, na podstawie postanowień Artykułu 6, powinno być przeprowadzone wykorzystując informacje w sposób zgodny z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości kraju produkcji. Jako dalszy przykład, określenie elementu, o którym mowa w ust. 1 b) ii) Artykułu 8 podejmowane w kraju importu powinno być przeprowadzone w sposób zgodny z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości tego kraju.

Uwaga do Artykułu 1

Cena faktycznie płacona lub należna

1. Ceną faktycznie zapłaconą lub należną jest całkowita płatność za towary importowane, dokonana lub mająca być dokonana przez kupującego dla lub na rzecz sprzedającego. Płatność nie koniecznie musi przyjmować formę transferu pieniężnego. Płatność może być dokonywana akredytywą lub dokumentami płatniczymi. Płatność może być dokonywana bezpośrednio lub pośrednio. Przykładem płatności pośredniej może być spłacenie przez kupującego w całości lub częściowo kredytu zaciągniętego przez sprzedającego.

2. Czynności podjęte przez kupującego na własny rachunek, inne niż uzasadniające dokonanie korekty zgodnie z zasadami Artykułu 8, nie jest uważana za pośrednią płatność na rzecz sprzedającego, nawet jeśli prowadzona jest z korzyścią dla sprzedającego. Przy określaniu wartości celnej koszty takich czynności nie będą zatem dodawane od ceny faktycznie zapłaconej lub należnej.

3. Wartość celna towarów importowanych nie będzie zawierać następujących opłat lub kosztów pod warunkiem, że będą one wydzielone z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towary importowane:

4. Cena faktycznie zapłacona lub należna dotyczy ceny towarów importowanych. Zatem przepływ dywidendy lub inne płatności, od kupującego do sprzedającego, które nie dotyczą towarów importowanych, nie są częścią wartości celnej.

Ust. 1 a) iii)

Wśród ograniczeń które powodują, że cena faktycznie zapłacona lub należna jest nie do przyjęcia, mieszczą się ograniczenia nie wpływające istotnie na wartość towaru. Przykładem takich ograniczeń może być wymóg eksportera samochodów, aby importer nie wystawiał, ich i nie sprzedawał przed określoną datą, od której zaczyna się rocznik modelu.

Ust. 1 b)

1. Jeżeli sprzedaż lub cena są uzależnione od pewnych warunków lub świadczeń, których wartość nie może być ustalona w odniesieniu do towarów, dla których ustalana jest wartość celna, to wartość transakcyjna nie będzie przyjęta dla celów celnych. Poniżej podane są niektóre przykłady takich sytuacji:

2. Warunki lub świadczenia dotyczące produkcji lub marketingu towarów importowanych, nie będą jednak powodować odrzucania wartości transakcyjnej. Na przykład, fakt, iż kupujący dostarcza sprzedającemu prace inżynieryjno-techniczne i plany, wykonane w kraju importu, nie będzie prowadzić do odrzucania wartości transakcyjnej dla celów Artykułu 1. Podobnie, jeżeli kupujący podejmuje na własny rachunek, nawet, jeśli dzieje się to w porozumieniu ze sprzedającym, czynności związane z marketingiem towarów importowanych, wartość takich czynności nie jest częścią wartości celnej ani też takie czynności nie będą powodować odrzucenia wartości transakcyjnej.

Ust. 2

1. Ust. 2 a) i 2 b) przewidują różne sposoby stwierdzania akceptowalności wartości transakcyjnej.

2. Ust. 2 a) przewiduje, iż w przypadku, gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani, okoliczności związane ze sprzedażą będą zbadane i wartość transakcyjna będzie zaakceptowana jako wartość celna, pod warunkiem. że powiązanie nie wpłynęło na cenę. Nie należy przy tym rozumieć tego w ten sposób, że okoliczności sprzedaży powinny być badane we wszystkich przypadkach, gdy kupujący i sprzedający są powiązani. Badanie takie będzie wymagane tylko wówczas, gdy są wątpliwości co do akceptowalności ceny. Gdy administracja celna nie ma wątpliwości co do akceptowalności ceny, powinna ona być przyjęta bez domagania się dodatkowych informacji od importera. Na przykład, administracja celna mogła już uprzednio zbadać powiązanie lub już posiadać szczegółowe informacje o kupującym i sprzedającym, na podstawie czego ustaliła, iż powiązanie nie wpłynęło na cenę.

3. Jeżeli administracja celna nie może zaakceptować wartości transakcyjnej bez dalszego badania sprawy, to powinna dać możliwość importerowi przedłożenia dalszych szczegółowych informacji, które mogą być niezbędne dla zbadania okoliczności sprzedaży. W tym kontekście administracja celna powinna być przygotowana do zbadania odpowiednich aspektów transakcji, włączając w to sposób układania przez kupującego i sprzedającego ich stosunków handlowych i sposób, w jaki dana cena została osiągnięta, w celu ustalenia, czy powiązanie wpłynęło na wysokość ceny. Tam, gdzie można wykazać, że kupujący i sprzedający, mimo, iż są powiązani w rozumieniu Artykułu 15, kupują i sprzedają jeden od drugiego, jak gdyby nie byli oni powiązani, wskazuje to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Na przykład, jeśli cena została ustalona w sposób zgodny z normalną praktyką cenową danej gałęzi produkcji lub w sposób, w jaki sprzedający ustala ceny dla nie powiązanych z nim kupujących, wskazywałoby to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Jako dalszy przykład, jeśli jest wykazane, że cena zapewnia zwrot wszelkich kosztów oraz zysk odpowiadający ogólnym zyskom przedsiębiorstwa, uzyskanym w reprezentatywnym okresie czasu (np. w skali rocznej), przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, wskazywałoby to, że nie miało to wpływu na cenę.

4. Ust. 2 b) zapewnia importerowi możliwość wykazania. że wartość transakcyjna jest ściśle zbliżona do wartości testowej, zaakceptowanej już wcześniej przez administrację celną i tym samym możliwa jest do przyjęcia, zgodnie z postanowieniami Artykułu 1. Jeżeli zostały spełnione wymogi testu przewidziane w ust. 2(b), to nie jest konieczne badanie kwestii wpływu powiązania, zgodnie z ust. 2 a). Jeśli administracja celna posiada już wystarczające informacje, na podstawie których można ustalić bez dodatkowych, szczegółowych badań, że spełniony został wymóg jednego z testów przewidzianych w ust. 2 b), to nie ma wówczas powodu do domagania się od importera, by wykazał, że test może być spełniony. W ust. 2 b) termin niepowiązani kupujący oznacza kupujących, którzy nie są powiązani ze sprzedającym w żadnym konkretnym przypadku.

Ust. 2 b)

Aby ustalić czy wartość jest ściśle zbliżona do innej wartości, musi się uwzględnić cały szereg czynników, na które składają się: rodzaj importowanych towarów, rodzaj gałęzi przemysłu, sezon, w którym towary są sprowadzane oraz fakt, czy różnica w wartości jest istotna handlowo. Z uwagi na to, że czynniki te mogą się różnić w poszczególnych przypadkach, byłoby niemożliwe stosowanie jednolitych metod, jak na przykład dopuszczalne odchylenie procentowe dla każdego przypadku. Na przykład, niewielka różnica w wartości może się okazać niedopuszczalna w przypadku pewnego rodzaju towarów, podczas gdy w przypadku innego rodzaju towarów, nawet znaczna różnica może okazać się dopuszczalna dla ustalenia, czy wartość transakcyjna jest ściśle zbliżona do wartości testowej, o której mowa w ust. 2 b) Artykułu 1.

Uwaga do Artykułu 2

1. Przy stosowaniu Artykułu 2 administracja celna będzie, wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, posługiwać się sprzedażą identycznych towarów, sprzedawanych na tym samym szczeblu handlu i w zasadzie w tych samych ilościach, co towary, dla których ustalana jest wartość celna. Jeśli nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, to można posługiwać się sprzedażą identycznych towarów, która spełnia którykolwiek z trzech następujących warunków:

2. Po ustaleniu sprzedaży spełniającej jeden z trzech wymienionych warunków, zostaną dokonane korekty uwzględniające, w zależności od przypadku:

3. Określenie i/lub pozwala na elastyczny dobór sprzedaży i konieczne korekty któregokolwiek z trzech opisanych wyżej warunków ich dokonywania.

4. Dla celów Artykułu 2, wartość transakcyjna identycznych towarów oznacza wartość celną, skorygowaną zgodnie z postanowieniami ust. 1 b) i 2, która została już przyjęta na podstawie postanowień Artykułu 1.

5. Warunkiem dokonania korekty z tytułu różnicy w szczeblu handlu lub różnych ilości jest to, by taka korekta, niezależnie od tego, czy prowadzi do zwiększenia, czy też do zmniejszenia wartości, była dokonywana jedynie na podstawie dowodów rzeczowych, które wyraźnie uzasadniają zasadność i prawidłowość takiej korekty, np. list cenowych, zawierających ceny odnoszące się do różnych szczebli handlu czy też ilości. Na przykład, jeżeli importem, dla którego ustalana jest wartość celna, jest dostawa 10 jednostek, podczas gdy jedynymi identycznymi towarami importowanymi, dla których istnieje ustalona cena transakcyjna, była partia 500 jednostek, przy czym ustalono, że sprzedający udziela rabatów ilościowych, korekta może być dokonana po uzyskaniu wglądu do listy cenowej sprzedającego i ustaleniu ceny, po której realizowana jest sprzedaż 10 jednostek. Nie jest wymagane, by sprzedaż musiała być dokonywana w partiach 10 jednostek, jeżeli tylko stwierdzono wiarygodność listy cenowej w odniesieniu do sprzedaży w innych ilościach. Przy braku takiej obiektywnej wskazówki, ustalanie wartości celnej na bazie postanowień Artykułu 2 nie jest właściwe.

Uwaga do Artykułu 3

1. Przy stosowaniu Artykułu 3 administracja celna będzie, wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, posługiwać się sprzedażą podobnych towarów sprzedawanych na tym samym szczeblu handlu i w zasadzie w tych samych ilościach, co towary, dla których ustalana jest wartość celna. Jeśli nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, można posługiwać się sprzedażą podobnych towarów, która spełnia którykolwiek z trzech następujących warunków:

2. Po ustaleniu sprzedaży spełniającej jeden z trzech wymienionych warunków, zostaną dokonane korekty uwzględniające, w zależności od przypadku:

3. Określenie i/lub pozwala na elastyczny dobór sprzedaży i konieczne korekty któregokolwiek z trzech opisanych wyżej warunków ich dokonywania.

4. Dla celów Artykułu 3, wartość transakcyjna podobnych towarów oznacza wartość celną, skorygowaną zgodnie z postanowieniami ust. 1 b) i 2, która została już przyjęta na podstawie postanowień Artykułu 1.

5. Warunkiem dokonania korekty z tytułu różnicy w szczeblu handlu lub różnych ilości jest to, by taka korekta, niezależnie od tego, czy prowadzi do zwiększenia, czy też do zmniejszenia wartości, była dokonywana jedynie na podstawie dowodów rzeczowych, które wyraźnie uzasadniają zasadność i prawidłowość takiej korekty, np. list cenowych, zawierających ceny odnoszące się do różnych szczebli handlu czy też ilości. Na przykład, jeżeli importem, dla którego ustalana jest wartość celna, jest dostawa 10 jednostek, podczas gdy jedynymi podobnymi towarami importowanymi, dla których istnieje ustalona cena transakcyjna, była partia 500 jednostek, przy czym ustalono, że sprzedający udziela rabatów ilościowych, korekta może być dokonana po uzyskaniu wglądu do listy cenowej sprzedającego i ustaleniu ceny, po której realizowana jest sprzedaż 10 jednostek. Nie jest wymagane, by sprzedaż musiała być dokonywana w partiach 10 jednostek, jeżeli tylko stwierdzono wiarygodność listy cenowej w odniesieniu do sprzedaży w innych ilościach. Przy braku takiej obiektywnej wskazówki, ustalanie wartości celnej na bazie postanowień Artykułu 3 nie jest właściwe.

Uwaga do Artykułu 5

1. Określenie cena jednostkowa, po której... towary są sprzedawane w największych zagregowanych ilościach, oznacza cenę, po której sprzedawana jest największa ilość jednostek w sprzedażach osobom nie powiązanym z osobami, od których te osoby kupują takie towary na pierwszym szczeblu handlu po zaimportowaniu, na którym to szczeblu miały miejsce takie sprzedaże.

2. Przykładem tego może być sprzedaż na podstawie listy cenowej, która zapewnia uprzywilejowane ceny jednostkowe przy zakupach dokonywanych w większych ilościach

ilość sprzedażna	cena jednostkowa	iość sprzedaży	łączna ilość jednostek sprzedanych po danej cenie
1-10 jednostek	100	10 po 5 jedn. 5 po 3 jedn.	65
11-25 jednostek	95	5 po 11 jedn.	55
ponad 25 jednostek	90	1 po 30 jedn. 1 po 50 jedn.	80

Największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 80; tym samym jednostkowa cena największej zagregowanej ilości wynosi 90.

3. W innym przykładzie występują dwie sprzedaże. W pierwszej sprzedaży 500 jednostek sprzedanych jest po cenie 95 jednostek pieniężnych za sztukę. W drugiej sprzedaży 400 jednostek sprzedawanych jest po cenie 90 jednostek pieniężnych za sztukę. W tym przypadku największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 500; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 95.

4.

Ilość sprzedana	Cena jednostkowa
40 jednostek towaru	100
30    ''    ''	90
15    ''    ''	100
50    ''    ''	95
25    ''    ''	105
35    ''    ''	90
5    ''    ''	100

Łączna ilość sprzedana	Cena jednostkowa
65	90
50	95
60	100
25	105

W tym przykładzie największa ilość jednostek sprzedana po danej cenie wynosi 65; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 90.

5. Żadna sprzedaż w kraju importu, o której mowa w ust. 1 powyżej, osobie, która dostarcza bezpośrednio lub pośrednio, bezpłatnie lub po obniżonym koszcie jakikolwiek z elementów wymienionych w ust. 1 b) Artykułu 8 na użytek w związku z produkcją i sprzedażą na eksport importowanych towarów, nie będzie brana pod uwagę w ustalaniu ceny jednostkowej dla celów Artykułu 5.

6. Należy uwzględniać, że zysk i koszty ogólne, o których mowa w ust. 1 Artykułu 5 powinny być liczone całościowo. Dane dla celów takiego odliczenia powinny być ustalane na podstawie informacji dostarczonej przez lub w imieniu importera, chyba że podane przez importera dane nie są niezgodne z uzyskiwanymi przy sprzedażach w kraju importu towarów importowanych tego samego gatunku lub rodzaju. Jeżeli dane importera są niezgodne z takimi danymi, suma zysków i kosztów ogólnych, może być oparta o odpowiednie informacje, inne niż informacje dostarczone przez importera lub w jego imieniu.

7. Koszty ogólne obejmują bezpośrednie i pośrednie koszty marketingu danych towarów.

8. Podatki miejscowe należne z tytułu sprzedaży towarów, których nie odliczono na podstawie postanowień ust. 1 a) iv) Artykułu 5, będą odejmowane na podstawie postanowień ust. 2 a) i) Artykułu 5.

9. Przy ustalaniu zarówno marży lub zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych w rozumieniu postanowień ust. 1 Artykułu 5, zagadnienie, czy określone towary są tego samego gatunku lub rodzaju, co inne towary, musi być rozstrzygane każdorazowo z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących. Należy zbadać sprzedaże w kraju importu możliwie najwęższej grupy towarów importowanych tego samego gatunku lub rodzaju, która obejmuje towary, dla których ustalana jest wartość celna. Dla celów Artykułu 5 towary tego samego gatunku lub rodzaju obejmują zarówno towary importowane z tego samego kraju, co towary dla których ustalana jest wartość celna, jak i towary importowane z innych krajów.

10. Dla celów ust. 1 b) Artykułu 5 możliwie najwcześniej będzie oznaczać datę, z którą dokonano sprzedaży towarów importowanych lub identycznych, czy też podobnych towarów importowanych w ilościach wystarczających dla ustalenia ceny jednostkowej.

11. Przy stosowaniu metody, o której mowa w ust. 2 Artykułu 5, odliczenie dotyczące wartości dodanej w procesie dalszego przetworzenia zostanie oparte na obiektywnych i wymiernych danych dotyczących kosztu takich czynności. Podstawą kalkulacji powinny być stosowane w przemyśle formuły, receptury, metody kalkulowania i inne praktyki stosowane w przemyśle.

12. Uznaje się, że metoda wyceny, o której mowa w ust. 2 Artykułu 5, nie powinna być zazwyczaj stosowana, jeżeli towary importowane tracą swoją tożsamość w wyniku dalszego przetworzenia. Mogą jednakże występować przypadki, gdy, mimo utraty tożsamości, wartość dodana w wyniku przetworzenia może być ściśle ustalona bez większych trudności. Z drugiej strony mogą również występować sytuacje, gdy towary importowane zachowują swoją tożsamość, ale stanowią tak znikomy element towarów sprzedawanych w kraju importu, że stosowanie tej metody wyceny byłoby nieuzasadnione. W świetle powyższego, każda sytuacja tego rodzaju musi być rozpatrywana dla każdego przypadku oddzielnie.

Uwaga do Artykułu 6

1. Przyjmuje się jako ogólną zasadę, że wartość celna ustalana na mocy niniejszego Porozumienia oparta jest na informacjach łatwo dostępnych w kraju importu. Celem ustalenia wartości kalkulowanej może być jednak konieczne zbadanie kosztów produkcji towarów, dla których ustalana jest wartość celna, i innych informacji, które muszą być uzyskane spoza kraju importu. Ponadto, w większości przypadków producenci towarów znajdują się poza jurysdykcją władz kraju importu. Stosowanie wartości kalkulowanej będzie ograniczone w zasadzie do przypadków, gdy sprzedający i kupujący są powiązani, a producent jest gotów do przedłożenia władzom celnym kraju importu niezbędnych kosztorysów i zapewnienia możliwości ich weryfikacji, która może być konieczna.

2. Koszty lub wartość, o których mowa w ust. 1 a) Artykułu 6 mają być ustalone na podstawie informacji związanych z produkcją towarów, dla których ustalana jest wartość celna, udostępnionych przez producenta lub w jego imieniu. Ma ona być oparta na księgowości handlowej producenta, pod warunkiem, że taka księgowość prowadzona jest zgodnie z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości w kraju produkcji towarów.

3. Koszty lub wartość obejmuje koszt elementów, wymienionych w ust 1 a) ii) i 1 a) iii) Artykułu 8. Obejmuje ono również wartość jakiegokolwiek elementu, o którym mowa w ust. 1 b) Artykułu 8, który został bezpośrednio lub pośrednio dostarczony przez kupującego, w związku z produkcją towarów importowanych, wyliczoną w odpowiednich proporcjach zgodnie z odpowiednią Uwagą do Artykułu 8. Wartość prac o których mowa w ust. 1 b) iv) Artykułu 8, wykonanych w kraju importu, powinna być włączana jedynie w takim zakresie, w jakim obciążają producenta. Przyjmuje się, że żaden koszt lub wartość tych prac nie może być liczona dwa razy przy ustalaniu wartości kalkulowanej.,/P

4. Kwota zysku i kosztów ogólnych, o której mowa w ust 1 b) Artykułu 6 ma być ustalana na podstawie informacji dostarczonej przez producenta lub w jego imieniu, o ile podane przez niego dane nie są niezgodne z danymi, które są zazwyczaj podawane przez producentów w kraju eksportu w eksporcie do kraju importu przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary, dla których określana jest wartość celna.

5. Należy w tym kontekście uwzględnić, że kwota zysku i kosztów ogólnych musi być traktowana całościowo. Wynika z tego, iż jeżeli w którymkolwiek przypadku zysk wykazany przez producenta jest niski, a koszty ogólne producenta wysokie, to zysk producenta i koszty ogólne wzięte razem, mogą być mimo wszystko zgodne z tymi, które normalnie występują przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju. Taka sytuacja może powstać na przykład, gdy towar został wprowadzony na rynek kraju importu, a producent zakłada zerowy lub niski zysk, aby zrównoważyć wysokie koszty ogólne związane z wprowadzeniem towaru na rynek. Jeśli producent może wykazać niski zysk przy sprzedaży towarów importowanych z uwagi na szczególne okoliczności handlowe, faktyczne dane dotyczące zysku powinny być uwzględniane pod warunkiem, że podaje on istotne przyczyny handlowe uzasadniające te dane, a jego polityka cenowa zgodna jest ze zwyczajową polityką cenową w danej branży. Tego rodzaju sytuacja może powstać w przypadku, gdy producenci zostali zmuszeni do czasowej obniżki cen z uwagi na nieprzewidziany spadek popytu lub gdy sprzedają towary uzupełniające asortyment towarów produkowanych w kraju importu i zakładają niskie zyski celem utrzymania konkurencyjności. Jeżeli dane producenta dotyczące zysku i kosztów ogólnych nie są zgodne z danymi występującymi zazwyczaj przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary dla których ustalana jest wartość celna, dokonywanej przez producentów w kraju eksportu przy eksporcie do kraju importu, kwota zysku i kosztów ogólnych może bazować na właściwej informacji, innej niż dostarczona przez producenta towarów lub w jego imieniu.

6. Gdy dla celów ustalenia wartości kalkulowanej wykorzystano inne informacje niż dostarczone przez producenta lub w jego imieniu, władze kraju importu, na wniosek importera, poinformują go o źródle takiej informacji, wykorzystanych danych i kalkulacjach opartych na tych danych, z zastrzeżeniem postanowień Artykułu 10.

7. Koszty ogólne, o których mowa w ust. 1 b) Artykułu 6 obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie wytwarzania i sprzedaży towarów na eksport, nie objęte postanowieniami ust. 1 a) Artykułu 6.

8. To, czy pewne towary są tego samego gatunku lub rodzaju, co inne towary, musi być ustalane dla każdego poszczególnego przypadku, w odniesieniu do okoliczności łączących się ze sprawą. Przy ustalaniu zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych na podstawie postanowień Artykułu 6, należy zbadać najwęższą grupę towarów sprzedawanych na eksport do kraju importu, dla której dostępne są potrzebne informacje, zawierającą towary, dla których ustalana jest wartość celna. Dla celów Artykułu 6 towary tego samego gatunku lub rodzaju muszą pochodzić z tego samego kraju, co towary podlegające wycenie.

Uwaga do Artykułu 7

1. Wartość celna ustalona na podstawie Artykułu 7 powinna być w możliwie największym stopniu, oparta na uprzednio ustalonych wartościach celnych.

2. W ramach Artykułu 7 powinny być stosowane metody opisane w Artykułach od 1 do 6, jednakże rozsądna elastyczność w stosowaniu takich metod będzie zgodna z celami i postanowieniami Artykułu 7.

3. Poniżej podane są niektóre przykłady tej rozsądnej elastyczności:

Uwaga do Artykułu 8

Ust. 1 a) i)

Określenie prowizja od zakupu oznacza opłaty dokonywane przez importera swojemu agentowi za usługi związane z reprezentowaniem go za granicą przy zakupie towarów dla których ustalana jest wartość celna.

Ust. 1 b) ii)

1. Przy przydzielaniu elementów, o których mowa w ust. 1 b) ii) Artykułu 8, do towarów importowanych, należy uwzględnić dwa czynniki: wartość samego elementu i sposób jej przydzielenia do towarów importowanych. Przydzielanie takich elementów powinno być dokonywane w sposób rozsądny, właściwy w stosunku do okoliczności i zgodnie z ogólnie akceptowanymi zasadami księgowości.

2. Odnośnie wartości elementu, jeżeli importer nabywa ten element po danym koszcie od sprzedającego, który nie jest z nim powiązany, wartością elementu jest ten koszt. Jeżeli element został wytworzony przez importera lub osobę z nim powiązaną, wartością będzie koszt jego wytworzenia. Jeżeli element był uprzednio użytkowany przez importera, wówczas, niezależnie od tego czy został on nabyty czy też wytworzony przez takiego importera, pierwotny koszt nabycia lub wytworzenia powinien zostać pomniejszony w stopniu odpowiadającym takiemu zużyciu, celem wyliczenia wartości tego elementu.

3. Po ustaleniu wartości elementu, niezbędne jest przydzielenie tej wartości do towarów importowanych. Istnieją w tym zakresie różne możliwości. Na przykład, wartość ta może być przydzielona do pierwszej dostawy, jeśli importer pragnie zapłacić jednorazowo cło od całej wartości. Innym przykładem może być przydzielenie tej wartości, na wniosek importera, do pewnej ilości jednostek wyprodukowanych do chwili pierwszej dostawy. Jako dalszy przykład, na wniosek importera, wartość taka może być przydzielona do całej przewidywanej produkcji w przypadkach zakontraktowania całej tej produkcji lub udzielenia promesy jej dostarczenia. Metoda stosowana przez administrację celną będzie zależeć od dokumentacji przedłożonej przez importera.

4. Ilustracją powyższego może być sytuacja, gdy importer przekazuje producentowi formę do produkcji towarów importowanych, kontraktując nabycie 10000 jednostek. W chwili nadejścia pierwszej dostawy składającej się z 1000 jednostek, producent wyprodukował już 4000 jednostek. Importer może zwrócić się do administracji celnej o przydzielenie wartości formy do 1000 jednostek, 4000 jednostek lub 10000 jednostek.

Ust. 1 b) iv)

1. Doliczenia za elementy wymienione w ust. 1 b) iv) Artykułu 8 powinny być oparte na obiektywnych i wymiernych danych. Dla ułatwienia zarówno importerowi, jak i administracji celnej ustalenia wartości, które należy doliczyć, powinny być w możliwie najszerszym zakresie stosowane dane łatwo dostępne w ewidencji handlowej importera.

2. W przypadku elementów dostarczonych przez kupującego, które zostały przez niego zakupione lub udostępnione drogą wypożyczenia, doliczany będzie koszt zakupu lub wypożyczenia. Nie będą dokonywane doliczenia za elementy, które są dostępne jako własność publiczna, poza kosztami pozyskania ich kopii.

3. Łatwość obliczenia wartości, które mają być dodane, zależy od struktury poszczególnych firm, metod zarządzania, jak również metod księgowania.

4. Na przykład, możliwe jest, iż firma importująca różnorodne produkty z szeregu krajów prowadzi ewidencję swojego ośrodka projektowego poza granicami kraju importu w taki sposób, iż możliwe jest dokładne ustalenie kosztów odnoszących się do danego produktu.. W takich przypadkach możliwa jest bezpośrednia korekta na podstawie postanowień Artykułu 8.

5. W innym przypadku firma może wykazywać koszty ośrodka projektowego poza granicami kraju urzędowania, jako koszty ogólne, bez odniesienia do poszczególnych towarów. W takim przypadku stosowana korekta zgodnie z Artykułem 8 mogłaby zostać dokonana w odniesieniu do towarów importowanych przez przydzielenie całości kosztów ośrodka projektowego do całej produkcji korzystającej z tego ośrodka i dodanie tak przydzielonego kosztu na bazie jednostkowej do importu.

6. Różne warianty wymienionych powyżej okoliczności wymagają, rzecz jasna, uwzględnienia różnych czynników przy ustalaniu właściwej metody przydzielania.

7. W przypadkach, gdy wytwarzanie elementu, o którym mowa, dokonywane jest w kilku krajach i obejmuje dłuższy okres czasu, korekta powinna ograniczać się do wartości faktycznie dodanej do tego elementu poza granicami kraju importu.

Ust. 1 c)

1. Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne, o których mowa w ust. 1 c) Artykułu 8, mogą obejmować między innymi płatności za patenty, znaki handlowe i prawa autorskie. Przy ustalaniu wartości celnej do ceny faktycznie zapłaconej czy należnej nie będą jednak dodawane opłaty za prawo do reprodukcji towarów importowanych w kraju importu.

2. Płatności dokonane przez kupującego za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży towarów importowanych, o ile nie są warunkiem sprzedaży do kraju importu, nie będą dodawane do ceny faktycznie płaconej lub należnej towarów importowanych.

Ust. 3

W przypadku braku obiektywnych i wymiernych danych odnośnie doliczeń wymaganych zgodnie z postanowieniami Artykułu 8, wartość transakcyjna nie może być ustalana na podstawie postanowień Artykułu 1. Ilustracją tego może być sytuacja, gdy honorarium jest płacone na podstawie ceny sprzedażnej w kraju importu jednego litra określonego towaru, który był zakupiony w imporcie wagowo i następnie rozpuszczony po zaimportowaniu. Jeżeli honorarium jest częściowo oparte na towarach importowanych, a częściowo na innych czynnikach, które nie mają nic wspólnego z towarami importowanymi (na przykład, gdy towary importowane są mieszane ze składnikami krajowymi i nie mogą być już odrębnie zidentyfikowane, lub gdy honorarium nie może być wyodrębnione ze specjalnego porozumienia finansowego między kupującym a sprzedającym, wówczas niewłaściwe byłoby zabieganie o doliczenie z tytułu honorarium. Jeżeli jednak kwota honorarium jest oparta tylko na towarach importowanych i może być wyraźnie ustalona, można dokonać doliczenia do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej.

Uwaga do Artykułu 9

Dla celów Artykułu 9 pojęcie czas importu może obejmować moment zgłoszenia do odprawy celnej.

Uwaga do Artykułu 11

1. Artykuł 11 przyznaje importerowi prawo do odwołania od decyzji podjętych przez administrację celną w odniesieniu do towarów, dla których ustalana jest wartość celna. Odwołanie może być złożone najpierw do wyższej instancji w ramach administracji celnej, z tym, że importer będzie miał prawo do złożenia ostatecznego odwołania do sądu.

2. Bez kary oznacza, iż importer nie będzie podlegał grzywnie ani groźbie grzywny tylko z powodu skorzystania z prawa do odwołania. Płatność normalnych kosztów sądowych i honorariów prawników nie będzie uważana za grzywnę.

3. Nic w Artykule 11 nie będzie stanowić jednak dla Członka przeszkody w domaganiu się pełnego zapłacenia wymierzonego cła przed złożeniem odwołania.

Uwaga do Artykułu 15

Ust. 4

Dla celów Artykułu 15 określenie osoby obejmuje, tam gdzie jest to właściwe, osoby prawne.

Ust. 4 e)

Dla celów niniejszego Porozumienia uważa się, że jedna osoba kontroluje drugą osobę w tych przypadkach, gdy ta pierwsza jest w stanie wykonywać prawną lub faktyczną kontrolę nad czynnościami tej drugiej osoby.