ZAŁĄCZNIK
1. Dopuszczalny połów.
W każdym roku od dnia 1 lipca do 30 czerwca włącznie Umawiające się Strony wyznaczą liczbę każdego gatunku fok, która może być zabita lub schwytana; liczba nie może przekraczać:
a) w przypadku foki krabojada (Lobodon carcinophagus) 175.000,
b) w przypadku lamparta morskiego (Hydrurga leptonyx) 12.000,
c) w przypadku foki Weddella (Leptonychotes weddelli) 5.000.
Ilości te podlegają zmianie w świetle ustaleń naukowych.
2. Gatunki chronione.
a) Zabrania się zabijania lub chwytania fok Rossa (Ommatophoca rossi), południowych słoni morskich (Mirounga leonina) i południowych uchatek (Arctocephalus sp.).
b) W celu ochrony dojrzałego, rozmnażającego się stada w okresie jego najsilniejszych koncentracji i podatności na zranienie zabrania się zabijania lub chwytania jakichkolwiek jednorocznych lub starszych fok Weddella (Leptonychotes weddelli) w okresie od dnia 1 września do 31 stycznia włącznie.
3. Sezon ochrony i sezon połowu fok.
Okres między dniem 1 marca a dniem 31 sierpnia włącznie stanowi sezon ochronny, w którym obowiązuje zakaz zabijania lub chwytania fok. Okres od dnia 1 września do ostatniego dnia lutego stanowi sezon połowu fok.
4. Strefy połowów fok.
Każda ze stref połowów fok wymieniona w niniejszym ustępie będzie zamknięta w numerycznej kolejności dla wszystkich połowów fok gatunków określonych w ustępie 1 niniejszego załącznika w okresie od dnia 1 września do ostatniego dnia lutego włącznie. Zamknięcie takie będą się rozpoczynały od tej samej strefy, która zostaje zamknięta na podstawie ustępu 2 załącznika B do załącznika 1 do sprawozdania z piątego spotkania konsultatywnego Układu w sprawie Antarktydy z chwilą wejścia w życie1) niniejszej konwencji. Po wygaśnięciu każdego okresu ochronnego właściwa strefa zostanie ponownie otwarta:
strefa 1 - między 60° a 120° długości geograficznej zachodniej,
strefa 2 - między 0° a 60° długości geograficznej zachodniej wraz z tą częścią Morza Weddella, która leży na zachód od 60° długości geograficznej zachodniej,
strefa 3 - między 0° a 70° długości geograficznej wschodniej,
strefa 4 - między 70° a 130° długości geograficznej wschodniej,
strefa 5 - między 130° długości geograficznej wschodniej a 170° długości geograficznej zachodniej,
strefa 6 - między 120° a 170° długości geograficznej zachodniej.
5. Rezerwaty fok.
Zabrania się zabijania lub chwytania fok w następujących rezerwatach, które stanowią obszary rozmnażania fok lub rejony długoterminowych badań naukowych:
a) obszar dookoła Orkadów Południowych między 60°20' i 60°56' szerokości geograficznej południowej a 44°05' i 46°25' długości geograficznej zachodniej,
b) obszar południowo-zachodniego Morza Rossa na południe od 76° szerokości geograficznej południowej i na zachód od 170° długości geograficznej wschodniej,
c) obszar zatoki Edisto na południe i na zachód od linii łączącej przylądek Hallet na 70°19' szerokości geograficznej południowej i 170°18' długości geograficznej wschodniej z Helm Point na 72°11' szerokości geograficznej południowej i 170°00' długości geograficznej wschodniej.
6. Wymiana informacji.
a) Umawiające się Strony będą dostarczały przed dniem 31 października każdego roku innym Umawiającym się Stronom i Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych streszczenie statystycznych informacji dotyczących wszystkich fok zabitych lub schwytanych przez ich obywateli i statki podnoszące ich bandery na obszarze objętym konwencją w poprzedzającym okresie od dnia 1 lica do dnia 30 czerwca. Informacja ta będzie zawierała według stref i miesięcy:
i) tonaż brutto i netto, moc wyhamowania w koniach mechanicznych, liczbę załogi, liczbę dni połowowych statków podnoszących banderę Umawiającej się Strony,
ii) liczbę dorosłych osobników i szczeniąt każdego złowionego gatunku.
Na specjalne żądanie taka informacja będzie dostarczana z każdego statku wraz z dzienną pozycją statku, określoną w południe każdego dnia połowowego, i z połowem z tego dnia.
b) W razie rozpoczęcia połowów na skalę handlową sprawozdania o liczbie fok każdego gatunku zabitych lub schwytanych w każdej strefie będą składane Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych w formie i okresach (nie krótszych niż jeden tydzień) określonych przez tę organizację.
c) Umawiające się Strony będą dostarczały Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych informacje biologiczne dotyczące w szczególności:
i) płci,
ii) warunków rozmnażania,
iii) wieku.
Komitet Naukowy Badań Antarktycznych może zażądać dodatkowych informacji lub materiałów za zgodą Umawiających się Stron.
d) Umawiające się Strony dostarczą innym Umawiającym się Stronom oraz Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych, co najmniej na 30 dni przed wyruszeniem ich statków z portów macierzystych, informacji dotyczących ich planowanych wypraw połowowych.
7. Metody połowu.
a) Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych zleca się podawanie metod połowu fok i wydawanie zaleceń zapewniających szybkie, bezbolesne i skuteczne zabijanie lub chwytanie fok.
W razie potrzeby Umawiające się Strony ustanowią przepisy dla ich obywateli oraz statków podnoszących ich bandery, zajmujących się zabijaniem lub chwytaniem fok, z należytym uwzględnieniem stanowiska Komitetu Badań Antarktycznych.
b) W świetle dostępnych danych naukowych i technicznych Umawiające się Strony uzgodnią podjęcie odpowiednich kroków w celu zapewnienia powstrzymania ich obywateli i statków podnoszących ich bandery od zabijania lub chwytania fok w wodzie, z wyjątkiem ograniczonej liczby niezbędnej do badań naukowych zgodnie z celami i zasadami niniejszej konwencji. Badania takie będą obejmowały studia nad skutecznością metod połowu fok pod kątem dbałości o stan zasobów oraz humanitarnego i racjonalnego użytkowania tych zasobów fok antarktycznych w celach ochronnych. Podjęcie oraz rezultaty każdego takiego programu badań naukowych będą zgłaszane Komitetowi Naukowemu Badań Antarktycznych i Depozytariuszowi, który przekaże je Umawiającym się Stronom.
1) Konwencja weszła w życie dnia 10 marca 1978 r.
Powrót do początku