Tytuł V

Biuro informacji i stowarzyszenia pomocy jeńcom wojennym

Art. 122.

Z chwilą wybuchu konfliktu i we wszystkich przypadkach okupacji każda ze Stron w konflikcie utworzy oficjalne Biuro Informacji o jeńcach wojennych, znajdujących się w jej władzy; Mocarstwa neutralne lub nie wojujące, które przyjmą na swe terytorium osoby należące do jednej z kategorii wymienionych w art. 4, działać będą w ten sam sposób w stosunku do tych osób. Zainteresowane Mocarstwo czuwać będzie nad tym, aby Biuro Informacji rozporządzało lokalami, sprzętem i personelem, potrzebnymi do skutecznego prowadzenia swej działalności. Będzie ono mogło zatrudniać w nim jeńców wojennych, przestrzegając warunków ustalonych w części niniejszej Konwencji dotyczącej pracy jeńców wojennych.

W możliwie najkrótszym terminie każda ze Stron w konflikcie udzieli swemu Biuru danych wymienionych w ustępach 4, 5 i 6 niniejszego artykułu, co do każdej osoby nieprzyjacielskiej należącej do jednej z kategorii wspomnianych w art. 4, a znajdującej się pod jej władzą. Mocarstwa neutralne lub nie wojujące postępować będą w ten sam sposób wobec osób tych kategorii, które przyjmą na swe terytorium.

Biuro prześle natychmiast najszybszymi środkami te informacje zainteresowanym Mocarstwom za pośrednictwem z jednej strony Mocarstw opiekuńczych, a z drugiej strony - Centralnego Biura przewidzianego w artykule 123.

Informacje te powinny umożliwić szybkie zawiadomienie zainteresowanych rodzin. Informacje te, jeżeli są w posiadaniu Biura Informacji, zawierać powinny co do każdego jeńca wojennego, z zastrzeżeniem postanowień art. 17, nazwisko, imiona, stopień, nr książeczki wojskowej, miejsce i dokładną datę urodzenia, wskazanie Mocarstwa, do którego należy, imię ojca i nazwisko panieńskie matki, nazwisko i adres osoby, która ma być zawiadomiona, jak również adres, na który można kierować korespondencję dla jeńca.

Biuro Informacji otrzyma od różnych właściwych organów dane w sprawie przenoszenia, zwalniania, repatriacji, ucieczek, leczenia szpitalnego oraz zgonów i przekaże je w sposób przewidziany w ustępie 3 niniejszego artykułu.

Podobnie przekazywane będą regularnie i w miarę możności co tydzień informacje o stanie zdrowia jeńców wojennych chorych lub ciężko rannych.

Do obowiązków Biura Informacji należy również udzielanie odpowiedzi na wszystkie skierowane doń pytania dotyczące jeńców wojennych, włącznie ze zmarłymi w czasie niewoli; Biuro przeprowadzi niezbędne dochodzenia w celu uzyskania żądanych informacji, jeżeli ich nie posiada.

Wszelkie zawiadomienia pisemne wysyłane przez Biuro będą Opatrzone podpisem lub pieczęcią.

Biuro Informacji ma ponadto obowiązek zbierania i przekazywania zainteresowanym Mocarstwom wszystkich osobistych przedmiotów wartościowych, włącznie z kwotami w walucie innej niż waluta Mocarstwa zatrzymującego, oraz dokumentów, mających znaczenie dla bliskich krewnych, a pozostawionych przez jeńców wojennych przy ich repatriacji, zwolnieniu, ucieczce lub zgonie. Przedmioty te zostaną przesłane przez Biuro w opieczętowanych paczkach, do których załączone będą deklaracje, ustalające dokładnie tożsamość osób, do których przedmioty te należały, jak również dokładny opis zawartości paczki.

Art. 123.

Centralne Biuro Informacji a jeńcach wojennych zostanie utworzone w kraju neutralnym. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża zaproponuje zainteresowanym Mocarstwom, jeżeli uzna to za potrzebne, zorganizowanie takiego Biura.

Zadaniem tego Biura będzie skoncentrowanie wszelkich informacji dotyczących jeńców wojennych, jakie będzie mogło zdobyć drogą oficjalną lub prywatną; przekazywać je ono będzie jak najszybciej krajowi pochodzenia jeńców lub Mocarstwu, do którego oni należą. Strony w konflikcie udzielą mu wszelkich ułatwień dla przekazania tych wiadomości.

Wysokie Umawiające się Strony, a w szczególności te, których obywatele korzystają z usług Centralnego Biura, proszone są o udzielenie mu poparcia finansowego, którego mogłoby ono potrzebować.

Postanowienia te nie powinny być interpretowane jako ograniczające humanitarną działalność Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża i stowarzyszeń pomocy, wspomnianych w art. 125.

Art. 124.

Krajowe Biura Informacji i Centralne Biuro Informacji korzystać będą ze zwolnień od opłat pocztowych i ze wszystkich zwolnień przewidzianych w art. 74 oraz w miarę możności ze zwolnień od opłat telegraficznych lub ze znacznych ulg w tych opłatach.

Art. 125.

Z zastrzeżeniem środków, jakie Mocarstwa zatrzymujące uznają za niezbędne dla zapewnienia swego bezpieczeństwa lub dla zaspokojenia innych słusznych potrzeb, udzielą one życzliwego poparcia organizacjom religijnym, stowarzyszeniom pomocy lub jakimkolwiek innym organizacjom, które przychodzą z pomocą jeńcom wojennym. Przyznają im one wszelkie konieczne udogodnienia, podobnie jak i ich należycie upoważnionym delegatom, w celu odwiedzania jeńców, rozdzielania im zaopatrzenia i wszelkich materiałów przeznaczonych dla celów religijnych, oświatowych i rozrywkowych, albo w celu pomagania im w organizowaniu rozrywek w obozach. Wyżej wymienione stowarzyszenia lub organizacje mogą być tworzone bądź na terytorium Mocarstwa zatrzymującego, bądź też w innym kraju, bądź wreszcie mogą mieć charakter międzynarodowy.

Mocarstwo zatrzymujące może ograniczyć ilość stowarzyszeń i organizacji, których przedstawiciele będą upoważnieni do działalności na jego terytorium i pod jego kontrolą, pod warunkiem, te takie ograniczenie nie przeszkodzi w udzieleniu skutecznej i wystarczającej pomocy wszystkim jeńcom wojennym.

Szczególna sytuacja Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w tej dziedzinie będzie zawsze uznana i szanowana.

W chwili wydania jeńcom wojennym zaopatrzenia i materiałów dla wyżej wskazanych celów albo przynajmniej po krótkim czasie przesłane zostaną wysyłającym stowarzyszeniom pomocy lub organizacjom pokwitowania, podpisane przez męża zaufania tych jeńców i odnoszące się do każdej przesyłki.